De ene hobby is de andere niet

Australië, Victoria

Dat het weer ijskoud was! Zelfs met lange broek, 2 paar sokken, t-shirt met lange mouwen, 2 dikke truien en een prins. Het was iets minder koud dan de nacht ervoor, maar nog lang niet wat het moest zijn. I googelt: 5 graden! De vorige dagen stond daar altijd nog een 2 voor. Bij aankomst zelfs een 3.
Tot de middag behoud ik mijn nieuwe huisstijl. Best confronterend, die dikke fluffy sokken op het dashboard. Het is eens wat anders dan flipflops of blote voeten (bruine blote voeten, maar ik wil niemand jaloers maken natuurlijk. Bruine blote voeten die hier al heel wat mooie stranden zijn opgewandeld, in heerlijke zeeën wandelden en op weg zijn gegaan door fantastische steden... Aaah ik dwaal af.).
Vandaag de langste tocht ooit. De volle 420km. Gedurende de hele route zien we de zwarte tol die de nacht geëist heeft. 's Nachts is het duidelijk de wet van de sterkste. En dat zijn de snelle wagens en vrachtwagens in dit geval. Langs de kant van de weg zien we tientallen kangoeroes, een wombat en andere kleine onherkenbare diertjes. Bij elk diertje word ik wat sipper. Ik weende als peuter al voor dode vogeltjes in de goot, sommige dingen veranderen weinig of niet. Ook al ween ik nu niet meer. Ik vind het wel zielig.
Om 12u houden we een tussenstopje en hebben we nog 100km te gaan. We waren van plan om prefabnoedels te maken, maar zien aan onze stopplaats Burgerme. Gezien we hier elke dag vlotjes aan onze 10000 stappen - en meer - komen; gaan we toch maar eens proeven. Met 9dollar per stuk zijn ze ook nog betaalbaar. En ze blijken ook nog lekker te zijn. En veel. Win-win-win. Bij onze hamburger krijgen we gratis een gesprekje met een andere klant. Hij heeft geen tv, geen gsm, geen internet of pc, kan niet rijden en is nog nooit buiten zijn dorp geweest. Maar hij weet alles over wapens, de oorlog, de Maas (jep, de rivier) en Luik. We gunnen de man zijn praatje en rijden erna verder. Op de camping die we wouden doen, is geen plaats meer. Op de volgende is plaats, maar ze tellen goed door. 103$ voor een stukje beton en wat elektriciteit. Hallokes! Iemand wil snel rijk worden. Nuja, als ze even graag koffie drinken en ijs eten als wij, zullen ze het goed kunnen gebruiken.
Maar we zijn al rap quit. Ik douche voor ongeveer 100$. Gezien we al 2 dagen in de brousse kampeerden... Ok, free campingspots - is het nodig. Na de kattenwasjes is een douche wel nodig. 100 liter / dollar water later wandel ik buiten in een wolk van Fa, Tommy girl, Dove en Wella. Aan de camper voeg ik er nog wat body lotion aan toe. De diva's hebben intussen een duikje genomen in het zwembad. Daarna maken we ons klaar voor een uitje naar Melbourne. We hebben een prepaid opalkaart nodig om de tram op te gaan. Dus we wandelen even naar de winkel verderop. Tegen dat we daar zijn, is het al 6u30, behoorlijk laat om nog te vertrekken. Dus we voorzien ons ontbijt voor de volgende dag en maken nog een wandeling. We eten een ijsje en daarna alsnog de prefabnoedels. Het was gewoon uitstel van executie. Maar nadat we onlangs Chinezen in het park dezelfde noedels zagen maken, vinden we het geen schande meer! Integendeel. We zijn er zelfs fier op. Ook al aten zij de noedels met stokjes en wij met een saai vork.
Na al deze tijd is er ons nog iets duidelijk geworden. We zijn eindelijk uit welke hobby bij welk kind past.
Diva 2 is een spring-in-t-veld. Ze is supersnel en ze is overal als eerste bij. Ze heeft niet graag zelf pijn, dan krijgt ze een angry duck face (lipjes tuiten en plat duwen en zover mogelijk vooruit steken. Armen bijpassend over mekaar vouwen en triest/boos kijken al naargelang de situatie.). Maar ze houdt wel van pijn bij iemand anders. Niet eens verdoken. Neenee, ze smijt zelfs haar hoofd in haar nek tijdens het lachen. Dus als we de optelsom maken: karate! Veel beweging, zelfverdediging als iemand haar wil pijn doen en ze kan andere mensen pijn doen als ze daar zin in heeft (bij de mensen die we leuk vinden gaan we dat uiteraard proberen te ontmoedigen, weliswaar zonder belofte). Misschien kan Mister Miyagi haar ook een beetje 'zen' maken. Het zou handig zijn als ze dan ook vliegjes kan vangen met stokjes. Al zou ik al blij zijn als ze haar jas aan de kapstok leert hangen zoals in de laatste versie.
En diva 1... Zucht. We zagen altijd wel een danseresje in haar - ook al weten we nog niet van waar de gave komt. Duidelijk niet van prins en prinses. Maar ze heeft best ritme. Ik vrees alleen dat het geen prima ballerina zal worden. Nope... De palen zijn nog steeds zeer aanwezig. Lantaarnpalen, trapleuningen, palen om fietsen aan vast te maken, palen in de metro,... Het kind ziet een paal en ze hangt eraan. Klimmen, glijden, draaien,... Ze doet het met elegantie en flair van een echte. Ik weet nog altijd niet of ik het leuk vind. Maar ik vind het wel grappig. Voorlopig toch.

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

is het hier stil gevallen?

papa 2016-04-28 14:44:00

Nee, enkel gisteren niet. Te laat thuis en geen inspiratie/zin

fairytales 2016-04-28 15:31:09
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.