Plane, car, boat... Enkel de trein miste nog in de 4 op een rij. Hebben we vandaag verandering in gebracht. We namen de trein. En hoe!
Eerst al stressend - we moesten naar Kuranga voor de Skyrail express. Te nemen in Freshwater Railway Station. Geen adres. Enkel een... Kaart. Fuck. Op zo'n moment gaan alle alarmbellen af in mijn hoofd. Paniek! Code rood!! Fase Z in het rampenplan. Handen in het haar. Gelukkig is daar mijn rechterhand: prins to the rescue. Hier links, brugje onder, creekje over. Hocus pocus poef. Daar duikt een treinstation op aan onze linkerkant. I'm impressed.
Even wachten op de authentieke trein. Voordeel: charme. Nadeel: geen airco. Blijkbaar hadden ze dat toen nog niet. Terwijl we wachten sluipt er stiekem een liedje in mijn hoofd. Kneggedeng, kneggedeng, kneggedeng, kneggedeng, oeh oeh...
De trein is stipter dan de NMBS - thank god for that. Anders hadden we zeker onze aansluiting op de kabelbaan gemist. 4 uur later.
We komen tegenover 3 Aussie-dames te zitten. Ze zijn zot van de meisjes (eentje zegt letterlijk: can't keep my eyes off of them. They're so cute. Mijn moederhart popte van trots, alweer. Ze krijgen zelfs koekjes!). Het zijn lieve dames. Grappig en gevat. Ze geven tips voor de verdere rondreis, leuk! Tot de rechtse dame zegt dat het wel warm is in de trein... Maar beter zo dan 17 graden en regen waar zij vandaan komen. Aan de Great ocean road. WTF!!! Shut up!! Die info wil ik echt niet horen. Ik vind ze ineens al wat minder leuk.
10 tunnels, 2 watervallen, 2 vlinders, 137 foto's later en met een enorme zweetreet (30 graden, geen airco...) komen we boven aan. 'Boven' is Kurunda village. Een samenvoegsel van betalende dierenparken en touristtraps. Aka ontelbare winkeltjes die allemaal 100% echte aboriginal-kunst verkopen. Not.
Maar we eten wel een lekkere hamburger. All credits to the chef.
Het was al langer duidelijk dat diva 1 écht mijn dochter is. Het is een klassiek geval van copy-paste-shrink. Maar dan met een egaal velletje. En slank. En mooi enzo. We delen ook onze liefde voor chocolade. Diva 2 lijkt meer op de prins. Ze is een superslank popje en vindt gezonde dingen lekker. Echt raar. Maar vandaag is gebleken dat diva 2 wel degelijk kei-hard mijn dochter is. No need for een DNA-test. The girl is mine! Wij delen namelijk een haat/fobie. Voor beestjes. Alles met meer dan 4 pootjes is geen optie voor ons (vlinders vinden we wel ok. Die zijn mooi. Looks do matter). Dat bleek toen een piepklein spinnetje ons diva haar been als wandelpad aanzag. Gillen, brullen, tieren - inclusief een shakeitoff-dansje.
Een aboriginal kwam al vragen of ze gestoken was. Kleine dramaqueen.
Kneggedeng kneggedeng oeh oeh.
Na het voorval gingen we de kabelbaan op. A cable car with a view... Wauw!! Bergen vol bomen en bossen vol bergen. Omringd door een prachtige kustlijn. Het is fantastisch. We worden er stil van. Tot ik het niet meer kan houden en luidop begin te zingen. 'Kilometers spoor lopen onder mij door..'. Diva 1 klinkt onder de indruk (ja, ze is nog op een leeftijd waarbij dat een eitje is). 'Heb je dat zelf gemaakt mama?'. Waarbij de prins mij te snel af is en zegt: 'ja, mama heeft dat zelf uitgevonden. En toen is er een zanger mee gaan lopen. Smeerlap.'
Ik vind zijn droge humor geweldig. Ik vind de prins geweldig...
Kneggedeng kneggedeng oeh oeh. Aaaargh...

Geschreven door Fairytales