Dat het nondedju a hell of a ride was!
Dat het een eeuwigheid geleken heeft, 30u. Terwijl 30u weekend - flash - zo voorbij zijn.
Dat Jani Kazaltzis zijn baan verzekerd is (Het leven zoals het is: fashion crimes at the airport. Gaat ook zeer internationaal.)
Dat je de luchthaven op 3 manieren kan doorkruisen op weg naar de juiste gate:

• per tegel, springend en alle voegen vermijdend
• per voeg, op de rechte lijn volgend en voetje per voetje. Links of rechts afslaan doe je enkel bij een kruisende voeg.
• al lopend als een 4 jarige

(Remember de autistische/neurotische trekjes? Think diva 1 has them too)
Dat ze de chef 'vliegtuigfood' moeten ontslagen. Of zijn eigen eten moeten laten opeten.
Dat we dankbaar zijn voor de kidszone in Dubai
Dat ik nog wel wat verder wou vliegen om de rest van de Big bang theory seizoen 9 te kijken.
Dat de dochters hun zelfvertrouwen er los over zou gaan als ze alle complimentjes verstaan hadden die ze gekregen hebben. Aussies likes blondes I guess.
Dat de dame op stoel 54K mij bijna van trots liet barsten toen ze zei 'look at those pretty girls being all sweet. They are gorgeous.
Dat ik een blinkende mama was!
En last, but not least: dat ik mega fantastische geweldige dochters heb die zich gedurende 30u van hun beste kant hebben laten zien. Filmpjes kijken, spelen, flink eten, slapen,... Alles zonder ook maar 1 keer tegen te spartelen, te klagen of zagen.

Mijn moederlijke trots heeft keihard de ass gekickt van mijn moederlijke schuldgevoel.
Boojah!!

Geschreven door Fairytales