Onze eerste nacht in de camper is een feit. We zijn ontkampmaagd. Ofzoiets. De Française neemt ons mee naar de wallaby. De enige die er zit is de enige die niet wegloopt als het poortje blijft open staan. Hij is er dus vrijwillig, maar geen fan van mensen. De Française woont al 3 jaar in Melbourne en keert in juli terug voor de eerste keer naar Frankrijk. Het is duidelijk dat ze verliefd is op de stad. Iets om naar uit te kijken dus!
Daarna zetten we via kronkelwegen en haarspeldbochten koers naar de volgende bestemming. Die kan ik het beste beschrijven als Thailand en Oostenrijk die een baby gemaakt hebben. Met trots stellen zij hun nieuwste aanwinst voor: Atherton Tablelands. Niet direct een naam die ik voor mijn kind zou kiezen, maar elk zijn smaak. De weides nemen hier ongekende proporties aan. Vlaams Brabant size. Tropische bossen wisselen mekaar af met de uitgestrekte weides. Het lijkt erop dat we de set van Baywatch officieel hebben ingeruild voor de set van McClouds daughters. Boeren drijven hun koeien samen te paard en vanop de motor. Heel leuk om te zien. Wij maken een tussenstopje aan de cathedral fig tree. Inderdaad, een kathedraal van een boom. In mekaar gestrengelde takken, linianen en wortels vormen een wel 10 meter brede stam. Hij eindigt ongeveer 20 meter hoger met wijdverspreide takken.
Daarna stoppen we aan Tarzali lakes om vogelbekdieren te spotten - aka Platypus - aka Plattepoes (cfr. Diva 1). We zien vaag 2 exemplaren en dan is ons geduld op. We stoppen in Millaa Millaa voor een picknick aan de speeltuin. Diva's genieten ervan. En dan volgt de highlight van de dag: de Millaa Millaa falls. We plannen een duik in het water, maar bedenken ons van zodra onze grote teen het water raakt. Natuurlijke zwembaden zijn gevoelig kouder dan de resort-exemplaren. Maar ze zijn wel stukken mooier dan de aangelegde. Een waterstroom valt van een tiental meter hoog al kletterend naar beneden. We spotten op elke tussenstop mooie vlinders. De mooiste is zwart omrand en lijkt ingekleurd met blauwe oogschaduw uit de jaren 90. Het staat hen wel. Mensen kunnen dat echter beter niet doen naar mijn mening.
We zoeken onze 2de camping op. Klaar om te settelen voor de nacht. We weten intussen wel dat de donsdekens er niet als versiering liggen. Morgen naar Paronella park en misschien eindigen in Mission beach. We zien wel wat morgen brengt. Die luxe hebben we en is zalig! Hopelijk komt de paashaas vannacht!

Geschreven door Fairytales