Balen van goed weer. Ja echt, het kan. Na 2 uitgeregende dagen en 1 redelijk goede dag, straalde het zonnetje vanochtend hoog aan de lucht. Fijn fijn. Ware het niet dat we nu net vandaag naar Alice Springs vertrokken. Daar is het ook goed weer, daar niet van. Het gaat mij om het principe. Hierboven woont een ventje met een twisted gevoel voor humor.
We ruilen onze auto in voor een vliegtuig (we hebben al slechtere deals gedaan). Al snel hangen we boven in de lucht met een zo goed als prive-vliegtuig. We laten een tropisch, groene omgeving met een fantastische kust achter ons.
Ik deel een rij met diva 1 op het vliegtuig. Ze lijkt wel zo'n speelgoedje om op te winden. En iemand heeft gedraaid tot het niet meer verder kon - niet ik. Ik weet wat er dan volgt. Ze tatert, ze kleurt, we spelen koekjesmemorie (de koekjes hadden gezichtjes, als we beiden hetzelfde koekje hadden, mochten we het opeten).
Ik was al opgestegen met een bang hartje. Niks erg. Korte vlucht, vliegtuig leek ok. Maar ik heb al een paar dagen proppen in de oren. Ik verdenk de diva's ervan. Why's that? Wel, de diva's komen maar in 2 volumestanden. Luider & luidst. Daardoor vragen - eisen - we dikwijls om een beetje stiller te zijn. Dus ik verdenk hen ervan om stiekem watten in mijn oren gepropt te hebben zodat zij all the way kunnen roepen. Ik heb geen bewijsmateriaal om het hard te maken. Er zijn ook aanwijzingen dat het aan een combi van airco en warmte zou liggen. That theory did cross my mind. Zou ook snot en niezen verklaren. Mochten de diva's dat op bevel kunnen veroorzaken, heb ik zonet een nieuwe bron van inkomsten ontdekt. Anyway...
Landen dus. Auw. Auw. Aaaaauuuw. Alsof er iets groot door mijn oor wordt geduwd. Een babyolifantje ofzo.
Geland en nog steeds doof aan 1 kant. We hebben ons strand en groene omgeving ingewisseld voor een rood, dor zandachtig exemplaar. De regen ligt duidelijk vér achter ons. Als in een paar 1000km. De warmte kletst ons hard in ons gezicht. Het moet ongeveer 83 graden zijn. Neen, geen typfout. Ik bedoel wel degelijk 83graden. Ik heb in koudere sauna's gezeten. We pikken de huurwagen op. Ik zie een sprinkhaan meeliften op onze handbagage. Uit mijn linkerooghoek zie ik een beestje op zijn harnas liggen, spartelend met de 6 pootjes omhoog (meer dan 4, so we no likey). Iets groter dan bij ons. Kitten-size ongeveer. Op de parking krijgen we een warm welkom van vliegjes. Urgh. Ik klets op kriebelende haren, klets op een onschuldig zweetdruppeltje en duik zeer onritmisch weg voor vallende blaadjes. Brrrr. Ik denk dat we nog veel shake-it-off-dansjes gaan doen. Niet enkel de diva's...

Geschreven door Fairytales