Gaan slapen was rustig. Opstaan iets minder. Bootjes die starten. Honden die blaffen. Vertrekkende auto's. Ik kijk op de gsm. 6u45. En ik lig al even wakker. Zullen we maar positief denken dat we dan extra aussie-tijd hebben? Op die manier zijn we om 9u in South west rocks. Een klein kuststadje dat we als tip kregen van locals. Het is zondag dus het stadje lijkt in diepe slaap te zijn. Past helemaal bij mijn mood! Tgfc. Of Thank god for coffee. We wandelen langs het strand. Oh, wat ziet mijn linkeroog? Een vin. Twee vinnen! Drie! Dolfijnen. Vlak voor onze neus. Over dol fijn gesproken. We blijven er maar naar staren en kunnen het amper geloven. Vinnen en staartjes wisselen mekaar af. Een onderwaterbeeld zou geweldig zijn. We blijven iets langer op de rotsen zitten. Na de fish 'n chips nu ook de dolphins 'n coffee. Ik geef voorkeur aan de laatste optie.
Tenzij Mufasa zo dadelijk in de wolken verschijnt, zit er een regenbui aan te komen. We zitten nog maar net in de auto als het begint te regenen. Port Maquerie ligt nog zo'n 80km verder. Hopen dat de regen achterblijft. En dat doet het. Dus we doen onze inkopen en rijden naar de camping. Onderweg zien we enorm veel wegenwerken. Er wordt een tweevaksbaan in beide richtingen aangelegd van Brisbane tot Melbourne. Met de komst van de snelweg, komt ook de roadkill. We zien op z'n minst 3 gesneuvelde kangoeroe's. En vanochtend in South West rocks lag er ook al een lorie te, euh, slapen. Met z'n pootjes omhoog. En twee treurende vriendjes in de takken erboven. Gelukkig was de slapende lorie al van slaaphouding gewisseld toen we terug naar de auto wandelden. Dat staafde mijn verhaal voor de diva's. Dus bedankt hond, kat of mens.
Na de lunch gaan we het koala hospitaal. Daar worden zieke koala's opgevangen. De ene aangevallen door een hond, de andere uit een boom gevallen of aangereden. We zien de fluffigste en schattigste koala ooit. Voor 55$ kunnen we eentje adopteren. Doen! Ik kijk er al naar uit om de fluffige pluizenbol te knuffelen en ermee te wandelen en naar de koalaschool te gaan... Tot de dame van het hospitaal laat weten dat we de koala niet meekrijgen. Buggertje. Wat een ripoff. Dit was mijn beste souvenir. Schattig. Passend in ons interieur met z'n grijze jasje. Uniek. Geen stof af doen. Echt een droom aan diggelen. We krijgen tenminste een goeie tip mee. Op de kruising tussen ocean drive en koala street is een waterreservoir waar veel kangoeroe's komen. Tijd om even halt te houden dus. We hebben geluk. Er zitten een paar springende bondjasjes. Eentje zelfs inclusief baby in de buidel. Later zien we er nog veel meer. We bezoeken de lighthouse (werelderfgoed) en wat de oudste kerk in oost-australie zou zijn. Boven aan de lighthouse besluiten de hemelsluizen open te gaan. Wat begint met dikke sporadische druppels eindigt al snel in een non-stop tropische regenbui. Ze hebben hier zelfs geen woud nodig om het te laten regenen.
Wat later volgen er ook nog wat donderslagen waarvan de vloer van onze camper trilt. Ons eerste Australische onweer! Het zal een rustig avondje binnen worden.

Geschreven door Fairytales