De terugreis is gelukkig alles meegevallen! In de ochtend heb ik in de zon ontbeten en van het laatste strand-uitzicht genoten. Ik wilde nog héél graag 1 sunrise zien voordat ik vertrek, maar het lijkt me verstandiger om iets langer in bed te blijven, zodat ik uitgeust aan deze lange dag kan beginnen. ZO RAAR om weg te gaan! Voor alle vier de vluchten vandaag is rolstoelassistentie geregeld. Op Koh Samui krijg ik popcorn en orange juice en daarna word ik in een golfkarretje naar het vliegtuig gebracht. Best wel luxe eigenlijk!
Op Bangkok word ik naar het volgende vliegtuig gebracht en ook deze vlucht verloopt vlekkeloos. Na drie uur kom ik in Hong Kong aan. Ook hier wordt goed voor me gezorgd en word ik via connection flights naar Britisch Airways gebracht. Ik probeer uit te leggen dat ik geen connection flight heb, maar een losse boeking en twee verschillende luchtvaartmaatschappijen. Ze vertellen me dat dit via de transfer desk geregeld kan worden, dat ik niet door de douane hoef en dat ze mijn tas zullen ophalen en doorlabelen. Als dat maar goed gaat! Via de transfer desk probeer ik nog een betere stoel te regelen. Stiekem hoopte ik op business class, zoals de arts had voorgeschreven op mijn medische verklaring. Helaas moet ik hier € 1.400,- voor extra betalen (nee bedankt), maar hij kan wel een stoel voor mij regelen op rij 1, zodat ik wel mijn been kan strekken. Dat is ook al erg fijn.
Daarna heb ik een uur voordat ik ga boarden nog een sollicitatie via Skype. Het eerste gesprek had ik vorige week vanuit mijn ziekenhuisbed met een infuus in m’n hand en nu zit ik op een vliegveld. Bij de Duty Free winkels smeer ik wat make-up op m’n gezicht om er nog enigzins fatsoenlijk uit te zien. Volgens mij ging het best goed, fingers crossed! Mocht ik aangenomen worden, heb ik in ieder geval een goed verhaal!
Dan is het tijd om te boarden. Samen met de stewardess maak ik de wond nog een keer goed schoon. Met mijn rugtas heb ik een soort krukje gemaakt om toch m’n been een beetje te kunnen ondersteunen. Even later komt de stewardess vertellen dat ze een betere plek voor me heeft kunnen regelen: First Class, dat is nog beter dan ik gehoopt had! Een echt bed en superveel privacy in m’n eigen cabine. THANK YOU THANK YOU THANK YOU!!! Ik slaap de hele vlucht en in de ochtend word ik wakker gemaakt voor ontbijt. “Welk voorgerecht wilt u als ontbijt?” Huh? Eerst denk ik dat ik hem niet goed verstaan heb, maar hij zegt het echt: “voorgerecht”, haha wat een luxe! Ik krijg een uitgebreid ontbijt met een warm croissantje, granola met yoghurt, smoothie en vers fruit. Daarna kan ik uit verschillende hoofdgerechten kiezen. “Helaas” gaan we dan landen en moet ik het vliegtuig verlaten. Dat kunnen niet veel mensen zeggen denk ik: “6 maanden backpacken en dan First Class naar huis vliegen”. Ik had heel veel verwacht van deze reis, maar dit zeker niet!
Inmiddels ben ik op London Heathrow aangekomen, mijn laatste stopover. Als ik met het vliegtuigkarretje naar de gate wordt gebracht, zie ik opeens de zon opkomen. Toch nog een sunrise als afsluiter! Met een grote glimlach stap ik in het laatste vliegtuig, op weg naar Amsterdam. Op Schiphol staan m'n ouders, Anouk en Monique (en Bram) me op te wachten! Eén van de quotes die op reis tegen ben gekomen was: "Love is... coming home after a long trip" en is heel toepasselijk voor nu.
De laatste week was niet hoe ik het had voorgesteld, maar dat kan ik gemakkelijk vergeten als ik denk aan alle 25 fantastische weken die eraan vooraf gingen! 1 reis, 6 maanden, 8 landen, 60.913km afgelegd, 19 vluchten, 125 uur in (nacht)bussen, 42 boottrips en ferries, 30x op de motorbike, 25 nieuwe paspoortstempels, 8 duiken gemaakt en 1 skydive, had gezelschap van 7 vrienden van thuis, 4 vulkanen beklommen en 3 zakken nieuw Thais bloed.
Verder ontelbare avonturen, knuffels, onvergetelijke geluksmomenten, sunsets, high fives, cocktails en nieuwe vrienden. An endless summer with an endless smile on my face!
Dank je wel voor het volgen van mijn reisverslagen, alle lieve berichtjes, whatsappjes en support wanneer ik dat even nodig had! Ik weet zeker dat ik jullie binnenkort zie om een ECHTE knuffel te geven!
Geschreven door Estherontour