Tokyo by daylight

Japan, Sensō-ji

Konnichiwa! Vandaag begint dan mijn avontuur door Tokyo bij daglicht.

Wat mij het eerste opvalt: Japanners zijn heel gedisciplineerd. Niemand loopt hier door een rood verkeerslicht, zelfs als er geen enkele auto te bekennen is. Zakenmannen lopen allemaal met dezelfde snelheid, zonder te praten en in dezelfde kleding, een soort zombies. De auto’s toeteren hier niet, het is een rare rust in zo’n grote wereldstad. Alsof iemand de volumeknop heeft uitgedraaid.

Mijn hostel ligt in het oosten van de stad, in de oude wijk Asakusa. Hier staat een van de grootste bezienwaardigheden (de Senso-ji temple). Even later fiets ik door naar Ueno, een wijk in het noorden. Op de markt bestel ik een orange juice. Ik kan kiezen uit een normale beker, een cocktailglas of een babyzuigfles en mét of zonder gin (het is 9.30uur), rare Japanners! In Ueno is een mooi groot park waar ik doorheen kan fietsen. Ik verwacht water in het meer, maar het gehele meer is gevuld met waterlelies, prachtig! En herinnert me weer even aan de lelievelden in Tam Coc, in onze geweldige bungalow. Ook bezoek ik een aantal shrines. Een shrine is een heilige plaats waar Shinto goden worden geëerd (eigenlijk dus een soort van tempel). Eentje is speciaal van de god voor de sterke benen, als dat niet meer helpt, weet ik het ook niet meer;).

In Yanaka probeer ik typisch Japanse eten, zoals Yakitori en Japans ijs, goddelijk! Dan is het tijd voor Akibahara – de electronica wijk met ontzettend veel game-hallen. Ik kijk mijn ogen uit naar de enorme neon reclameborden en de zebrapaden met de duizenden mensen. Dit is Tokyo zoals je het kent van de films! Wat een bizarre, maar geweldige plek.

Op aanraden van Jeffrey bezoek ik een Maid-café. Geen idee wat ik me daar bij voor moest stellen, het enige wat ik wist is dat het super-akward en grappig is. Meisjes die eruit zien als levendige barbie-poppen bedienen alle tafels. Ze laten je gekke dingen doen, zoals hartjes met je handen maken en gekke zinnetjes nazeggen. Heel erg grappig! Er is ook een korte show waarin gezongen en gedanst wordt. Samen met de twee Japanners naast mij doe ik enthousiast mee. Het liedje “Happy, happy morning” zit nog steeds in mijn hoofd!

Dan is het inmiddels al donker en tijd om terug te gaan fietsen. Gelukkig laat mijn richtingsgevoel mij zelden in de steek en cross ik moeiteloos deze enorme stad door terug naar "huis". In het hostel is een hele gezellige leefkeuken. Iedereen zit hier ‘s avonds samen te eten en te kletsen. Ideaal om ideeën op te doen voor de volgende dagen! Het was eigenlijk de eerste keer dat ik écht de hele dag alleen op pad en dat was zo goed bevallen dat ik dat morgen weer ga doen!

Dingen waar ik mij vandaag nog meer over heb verbaasd:
  • Je mag niet roken op straat, maar in restaurants en cafés dan weer wel.
  • Eten en telefoneren is ook niet toegestaan op de straat. Alleen maar naar je iphone staren, kan dan weer wel.
  • Bijna niemand spreekt hier Engels
  • Winkels zitten hier niet alleen naast elkaar, maar ook boven elkaar
  • Je fiets hoeft hier niet op slot, criminaliteit kennen ze hier niet
  • Sokken met één teen, zodat je nog wel je (houten) teenslippers kunt dragen
  • ALLES is hier lief, schattig en braaf
  • Nog zoveel meer….

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.