We zijn er! Ho Chi Minh, beter bekend als de voormalige naam: Saigon!

Saigon is leuk, heel leuk. Het is schoner dan de gemiddelde Aziatische stad, er zijn parkjes en de chaos lijkt mee te vallen. Wel rijden er overal miljoenen scooters, zoals in elke Aziatische stad. Verkeerslichten hebben ze hier echter niet en stoppen voor voetgangers kennen ze hier niet. De enige manier om over te steken is om zelfverzekerd over de zebrapaden te wandelen en erop te vertrouwen dat alle scooters en auto's links en rechts om je heen rijden. Vraag me niet hoe, maar dit blijkt te werken. Na een paar keer oefenen, blijken we natuurtalenten te zijn in het oversteken van de enorme 5-baanswegen hier.

In het hostel slapen we in een 6p dorm, maar er is slechts 1 ander bed bezet. Lekker rustig. We hadden deze jongen nog niet gezien, maar toen hij 's nachts thuiskwam, bleek hij te snurken. Als er één ding is waar ik niet tegen kan is het snurken en dan precies nu, na die verschrikkelijke slapeloze nacht in de bus. Nog een slapeloze nacht zag ik niet zitten, oordoppen bleken ook niet te helpen, dus was met slaapzak en al verkassen naar de tv-ruimte de beste oplossing (mag ik nu m'n eigen bed PLEASE, zonder andere mensen op m'n kamer?!).

In de ochtend was hij vertrokken en de andere twee nachten hadden we de kamer voor onszelf (thank god!).

Wat ik verder in Saigon heb gedaan? Best veel eigenlijk! We zijn begonnen in het Remnants museum. Een galerie over de Vietnamoorlog, met vooral indrukwekkende foto's van het leven tijdens de oorlog (zowel voor de locals als voor de soldaten), de vele demonstraties wereldwijd tegen de oorlog en de verschrikkelijke geschiedenis van Agent Orange en wat de chemicaliën allemaal hebben aangericht bij miljoenen mensen. Wel viel het me op dat dit museum totaal niet objectief was en ze de Amerikanen als onmenselijk afschilderden (wat ergens ook wel weer logisch is vanuit hun oogpunt).
Ook hier was een ruime keuze uit vegan-restaurantjes, dus weer een aantal keer heerlijk gegeten. Zoals in elke stad, hebben we een aantal wandelingen door de stad gemaakt, om de straten, de rivier, de prachtige panden en andere bezienswaardigheden te zien. We hebben de avond afgesloten met een cocktail in een toffe sky bar (where else).

Zaterdagochtend zijn we naar de Cu Chi tunnels geweest. Deze tunnels werden in de oorlog door de Vietcong gebruikt om tegen de Amerikanen te vechten. Tijdens de rondleiding kon je de booby traps zien, werd er veel verteld en kon je een stukje door de tunnels kruipen. No way dat ik in een tunnel ga onder de grond! Ik heb toen maar even als kapstop gefungeerd voor alle tassen van iedereen die er wel inging.
In de avond had ik met Tim afgesproken, een oud-Deloitte-collega die sinds een paar maanden in Saigon woont. Hij heeft mij op de scooter rondgereden, wat leuke plekken laten zien en we hebben bij verschillende barretjes Cuba libres gedronken. De avond afgesloten met een portie Nederlandse bitterballen bij een Nederlandse vriend van hem.

Ik ben nu in Dalat (een dorpje in de bergen) en dat betekent een stuk koeler. Heel fijn! Even "gewoon" 25 graden ipv 38. Wat we hier gaan doen, lees je binnenkort!

Geschreven door Estherontour