De verschrikkelijke nachtbus

Vietnam, Ho Chi Minh City

De busrit was verschrikkelijk:
1.) Toen ik naar binnen liep werd ik al redelijk claustrofobisch. Het gangpad was super smal waar je alleen zijwaarts doorheen kon lopen. De cabines waren een soort smalle bedstee's die aan de zijkant open waren en Klara en ik moesten samen in een soort 1persoons bed liggen, heel comfortabel.

2.) Die chauffeurs rijden als debielen. Overal wordt vol gas omheen gescheurd. Het verbaasde mij dan ook niks dat we een keer moesten stoppen omdat we over een enorme hobbel waren gereden. Dat dat later een hond bleek te zijn, wil ik niet eens weten. De tweede keer hoorden we een enorme knal en kwam er opeens rook in de achterin de bus (waar wij zaten). Super eng! We wisten niet hoe snel we weg moesten komen en iedereen stond te shaken op z'n benen (midden in de nacht/in de middle of nowhere). Met de geruststellende mededeling dat ze geen idee hadden wat er aan de hand werden we na 10 minuten weer verzocht in te stappen. Je kunt je voorstellen dat ik geen oog meer heb dicht gedaan.

3.) Even later kon ik wel raden wat er aan de hand was: de airco had het begeven. Het werd bloody hot, iedereen liep te zweten en het was echt niet uit te houden in die kleine cabines. Na veel geklaag besloten ze toch een andere bus voor ons te bellen.

4.) Na een uur was er eindelijk een nieuwe bus. Deze had redelijk goede slaapstoelen, Klara en ik zochten meteen de beste plekken voorin de bus uit, maar je kunt je voorstellen dat ik op dat moment al redelijk moe/chagrijnig begon te worden.

5.) Aan de andere kant van het smalle gangpad, kwam een vieze vent te zitten. Hij was mij continue aan het aanstaren. Zelfs als ik met m'n rug naar hem toelag, voelde ik gewoon z'n ogen in mn rug prikken. Ik had al een aantal keer gezegd dat hij daarmee op moest houden. Daarna voelde ik opeens een hand op m'n been. De eerste keer dacht ik nog dat het per ongeluk was, maar de tweede keer werd ik zo verschrikkelijk boos dat ik m een klap in z'n gezicht heb verkocht en vervolgens een andere (kleine rot)plek achterin de bus heb gezocht. Alles beter dan daar voorin te blijven zitten.

Voorlopig geen nachtbussen meer!
But... we survived, we hebben weer een goed verhaal. En we zijn in Saigon aangekomen, dus we klagen niet meer. Hier hebben we een superluxe hostel geboekt. De meeste hostels kosten hier 4USD, maar die van ons was toch wel zeker 9USD per nacht, geen rommel dus;).

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.