De gates lijken eindeloos vandaag. Van mijn laatste Vietnamese dongs kan ik een upgrade krijgen naar een stoel met meer beenruimte, waar ik graag gebruik van maak. Een ontbijtje betaal ik straks wel met m'n creditcard. Als ik even later bij een restaurantje aankom, besef ik dat m'n creditcard geblokkeerd is, great... Dan verricht ik nog een goede daad door achter een man aan te rennen (voor zover mogelijk), omdat hij zijn geld in de pinautomaat vergeten is.

Waarom is Hong Kong airport (waar ik een overstap moet maken) zo groot? Ik strompel achter het bagagekarretje over het vliegveld. Versufd van de medicijnen sta ik in de verkeerde rij voor de incheckbalie. Dan kom ik erachter dat ik mijn telefoonoplader ben vergeten in de badkamer vanmorgen. This is not my day! Wat zal ik blij zijn als ik vanavond in het hostel ben.

Overstappen met de metro zie ik niet zitten, dus ik neem de taxi vanaf het busstation. De taxichauffeur draagt witte handschoentjes en een mondkapje. Waarschijnlijk ga ik mij aankomende dagen over heel veel dingen verbazen. Na een hele lange dag kom ik om 23.30 uur eindelijk aan in het hostel. Als ik ergens water wil kopen, zegt de jongen bij de receptie dat ik ook gewoon water uit de kraan kan drinken. Verbaasd kijk ik op, echt? Dat ben ik na bijna vier maanden in Azie niet meer gewend. Op het toilet zoek ik het emmertje voor het toiletpapier, maar ik kan het niet vinden. Waar moet ik het dan laten? Oh wacht even, “gewoon” in de wc-pot natuurlijk.

Geschreven door Estherontour