#28 Pieve di Viano-Equi Terme- Ugliancaldo Grammolazzo

Prima geslapen op het voetbalveldje. Een beetje regen, dauw, tent nat inpakken en alle spullen paar keer verplaatsen om ze ondanks nat gras toch droog in de rugzak te krijgen is routine geworden. De zon die doorbreekt boven de bergen is adembenemend, tE, zelfs, want het is niet mogelijk om en het kerkje, en het strijklicht op de bergen, en het voetbalveld en de witte sluiers nevel in het dal daarOnder op 1 foto te krijgen. Ik bedwing mijn visuele hebberigheid en ga op pad. De 8 woeste honden van gisteren krijgen vandaag niet meer dan "ja hoor" van me als ze me eindelijk in de gaten krijgen. Door het dal maakt het pad 'n flinke afkorting, dan door dorpje Isolana waar niemand wakker lijkt en om 8.30 in Monzone.

Monzone
Heeft station, pinautomaten, postkantoor, bar enz. Maar bij dat enzovoorts moet je je geen bakker of minimarkt voorstellen: tutto chiuso!
Dan heb ik mn voorraden bij de Conad uit Aulla toch niet voor niets meegesleept. In die ene bar komt dus iedereen samen voor koffie en praatje. Maar ik werk even pindat bij (al dagen hiervoor teveel moois meegemaakt....en de "korte versie" is dan nog niet beschikbaar in m'n hoofd) dus observeer maar even geen Italiaanse dorpscultuur. Ik vraag nieuwsgierig wat "vino macchiato" is, "latte macchiato" ken ik: met melk. Hilariteit, dat is wijn met campari. Maareh, pellegrino, is nog n beetje vroeg he! Niet voor 11h! Als ik opmerk dat dat in Nl voor 17h zou zijn is de gelato gebroken. En dan toch n gesprekje met n vrouw a d bar en n wegwerker. Over de populariteit v een huis in Toscane vooral bij mensen uit nl, duitsland, Scandinavië. Het verdwijnen v voorzieningen. En dat er weinig kinderen zijn om scholen in stand te houden. Als ik vraag hoeveel kinderen n Italiaans gezin gemiddeld heeft, due, tre? Komt er n heftige nonverbale reactie en wordt er een vinger opgestoken. Een komma nul, meer: alleen voor de rijken....

Equi Terme
Ik schiet niet op vanochtend, geeft niet. Er zijn wat dingen aan het thuisfront waar ik me mee bemoei.
In Equi Terme ga ik om 12h ristorante La Poste in om te eten.....verwarring....uw kamer is klaar. He? Maar mijn etappe is amper begonnen. Aandringen, u had toch kamer 1 besteld? Nee! Alleen n pelgrimsmenu graag. En wifi. En water. En n stempel. En brood. En daar ....komt opeens Philippe binnen! Zijn dagetappe eindigt hier. Hij is via n andere route doorgestoken. We eten samen. Hij is gisteren, helaas, afgezet. Letterlijk maar ook figuurlijk. Iemand die binnen n half uur zou komen stuurde na uren een buurvrouw, die 60,- rekende voor n kamer zonder eten. Tant pis. Beggars cannot be choosers. We delen onze fricandeau en rosbief en praten elkaar bij. We nemen opnieuw afscheid.
Op deze zondagmiddag is het erg druk bij restaurant la Poste.

Ugliancaldo
Ook bij de rivier verderop: het is gezond water. Vandaar ook decrotte eieren geur.even later een zeer steile klim. Voor de 7km naar Ugliancaldo staat 3 uur. Het is een muilezelpad, minstens zo zwaar als dat naar santuario S.Michele bij Turijn. Halverwege drijf ik van t zweten. Doe even n dutje in het bos om op krachten te komen. 'N voorbijganger vereeuwigt het voor me.
Daarna staan de hoogtelijnen nog veel dichter op elkaar op de kaart. En ik zie een slang! Ze ligt te zonnen en schrikt van mij. Op de foto zetten probeer ik niet eens, hij is meteen weg. Net als afgelopen week een adelaar, soort fazant en div andere dieren.
In Ugliancaldo leg ik m'n tent te drogen in de tuin naast de kerk. Prachtige hoge cilindervormige cipressen, doen me denken aan m'n eerste vakantie in Toscane, 1986. Toen had ik niet eens n eigen tent mee. Nu geen kookspullen- mooi excuus om mezelf zo vaak mogelijk te tracteren. In dit geval een panacotta en caffe doppio.
Daarna weer een stuk van 7 km die, in 2u te doen moeten zijn, naar Gramolazzo. Daar is n camping bij n meer maar na t hoogseizoen reken ik nergens op. En de telefoon nemen ze niet op.
Broeder wesp doet zich te goed aan de restjes panacotta. Hij (zij?) wil wel op de foto. De insecten-Francaise v gisteren zou tevreden zijn. En me uitvoerig vertellen waaraan ik het geslacht kan zien.

Bivouac
De wandeling is prachtig, ook al is t stuk tot Miniacco over de asfaltweg. Terwijl het bijna overal stralend weer is, niet te warm, zie je heel in de verte hoe n bergtop een onweerswolk leegprikt. Alleen als je toevallig die kant op kijkt. Over t weer leer ik deze tocht: het regent alleen als het regent, en dan word je nat (of neem je maatregelen). Niet buienradar.nl, google-weer, je voorgevoel, de lucht of een dal verder, maar alleen wat jou, op jouw kleine stukje zich verplaatsende chemin, aan regen is toebedeeld, dAt moet je serieus nemen. Ooit verbaasde ik me op n schoolplein in de Mastenbroekerpolder over n vader met paraplu. "Ik heb eerst op buienradar gekeken voor ik mn dochter kwam ophalen" (!). Hij kreeg gelijk en ik werd nat 😉.
De weg wordt een bosweg. Niet een steil klimmend muilezelpad, zoals tot Ugliancaldo, maar wel prettig overdekt door begroeiing. Ik bedenk dat in "Het fregatschip Johanna Maria" van Arthur v Schendel (zie verslag Duitsland met Hanna) het schip de hoofdpersoon is. Op zo'n zelfde manier is de chemin mijn tegenspeler. Of moet ik nu cammino zeggen?
Tegen zessen vind ik t welletjes. Waarom zou ik nog bijna een uur doorlopen naar een gesloten camping? Ik steek t beekje over, een kleine open plek biedt licht en privacy en een min of meer vlakke ondergrond. Was me in het beekje. Daarna is de zon al niet meer te zien, een dal in de bergen he. Hang mn kleren te drogen. Eet brood, met olijfolie en roomboter, kaas, salami, appel, tomaten, worteltje. Het gewicht slinkt aardig, vooral de noodvoorraad (crackers, rozijnen, noten, abrikozen, energybars) is over en die is goed verpakt. Resterend brood, kaas, worst hang ik in gesloten plastic zak aan mn broekriem hoog in n boom verderop. Zoals Maurizio me geleerd heeft. Verbeeld ik me, of hoor ik al geknor in de struiken? Ik eet wel cinghiali, maar zij geen pelgrim......Weltrusten.....:-)

https://youtu.be/PswYT-9Ttjw

https://youtu.be/-al6rjgABCs

https://m.facebook.com/profile.php?id=100078906303504

Geschreven door Michaelsvoettocht