Debut. #1 Maurienne dal

Terug in Chambery!
Ik stap uit de bus om 8h, tegenover het park met fonteinen waar ik op 3 oktober was op weg naar de abdij. Het is nu verdroogd en verlaten. "Mijn" lekkere boulanger is met vakantie. Op t station haal ik vast n kaartje uit de automaat - zoals me geleerd was door mijn laatste gastvrouw, die bij de SNCF in St Jean de Maurienne gewerkt had. Veel andere busreizigers komen ook naar deze hal.
Maar de eerste trein gaat pas om 11.36 en ik zal hier dus moeten acclimatiseren. Geen straf, in brasserie neem ik un grand cafe creme et deux pains au chocolat. En bel met Hanna, zij heeft inmiddels de auto alleen naar Zwolle gereden, de kampeerspullen uitgepakt, dingen voor de kinderen voorbereid EN gezwommen in Hasselt. 24h geleden namen we afscheid, daarvoor deden we dagenlang vrijwel niets. Zo snel lopen de ervaringen uit elkaar.

Om 9.30 is er een mis in de kathedraal, daar ga ik naartoe en misschien kan ik na afloop vragen om de benediction des pelerins. Het blijkt een Tridentijnse mis te zijn: alles in het Latijn, priester met de rug naar het volk en communie geknield op de tong. Ik verbaas me over de vele jonge ouders met heel jonge kinderen, allemaal keurig gekleed, ongetwijfeld uit gegoede katholieke families. Het lukt me zelfs deze mis te nemen zoals het komt. Moet aan Herman Finkers denken (zie blog OostDuitsland voor de link). Maar vraag toch maar geen pelgrimszegen aan de vrome jonge priester met zijn bonnet, hij maakt trouwens met niemand contact. Maar gaf wel n extra royale zwaai met de wijwaterkwast aan die pelgrim die op t laatste ogenblik de banken binnenschuifelde.


Kijken of ik nog ergens een baguette kan inslaan voor onderweg. Eerst maar even tanden poetsen, na zo'n nacht in de bus voel je je minder fris dan na een dag zwetend wandelen.....

De trein zat vol mensen met rugzakken die ook in de flixbus zaten en naar St Jean de Maurienne moesten. De grote groep Vlamingen was er ook, druk met elkaar, met van die grapjes om de eigen status op re vijzelen ten koste van, maakt niet uit wat. Dat ze radio Maria de eer van hun grapjes gunden en vonden dat iedereen Nederlands moest spreken, ook de intercom v e Franse trein, viel wel op. Ze gingen kamperen met de jeugdbeweging en hadden zelfs grote kookketels mee in bus en trein. Die arme buschauffeur.


Het is 15km van St jean naar St Michel. Dat was t ook op mijn laatste etappe vorig jaar, van het skidorp naar het Maurienne dal. Maar voor die 15 km dalen 'stond' 6h; vandaag staat er 4h voor. Ik kan er kamperen en het is bewolkt, we zullen zien hoe dat afloopt.

eerste wandeletappe

Ik verlaat t station zo snel mogelijk en herinner me weer t magnifieke uitzicht op de bergen. Al moet ik toegeven dat ik er ook bang van werd,: moet ik hier overhEEn de komende tijd? Bij de eerste route markering, het Franciscaanse Tau-kruisje in zwart op een feloranje achtergrond, was t net alsof mn chemin "welkom terug!" zei. Daarna duurde t nog bijna een uur voor ik alle industrie en winkelzones van St Jean achter me had gelaten. Door het dal van de Maurienne gaat n snelweg, spoorweg en veel hydraulische elektriciteis infrastructuur voor de aluminiumindustrie die hier al n eeuw zit. Ik loop over asfalt, weinig schaduw, uitgedroogd gras, uitgestorven winkelzones en de middagzon is fel. Bij McDonald's is t wel heel druk. Ik schuil er even voor de zon, gebruik de wifi om foto's voor dit blog te uploaden (4g put de accu te snel uit) en herinner me van de Romereizen dat de wc's er altijd schoon zijn. Dat valt tegen, er is zelfs geen wcpapier maar het gaat net goed: ik schrijf geen boze email aan de CEO en neem mn goede humeur mee terug de zon in.

Eindelijk is er n donker tunneltje onder de snelweg door en ben ik in de natuur. Het is fijn om weer te lopen, wel warm, maar er waait n stevige wind die de zon helpt verdragen. Af en toe zie ik een markering over t hoofd en moet n stukje terug of omlopen, maar met de GPS op deze Galaxy lukt dat. Het is wel lastig om en Zweethoofdband en hoed en zonnebril en stokken en Zonnebrandcreme en bril elkaar niet in de weg te laten zitten, zeker als je ook n waterfles moet pakken uit de rugzak of navigeren met n telefoon die zo on-helder mogelijk is afgesteld vanwege de batterij. Ik neem niet veel rust, want wil graag mn tent hebben opgezet voor er wellicht onweer komt.

Eindelijk St Michel-de-Maurienne: al met al ben ik toch tot bijna 900m geklommen en moet nu weer afdalen naar die schattige piepkleine autootjes op de snelweg in het dal.
Le Marintan is n soort motel dat er ook 25 grote campingplaatsen bij heeft. Ik vind 20euro erg veel, maar kan tenminste douchen, kleren wassen, n biertje drinken en mn eten oppeuzelen aan een tafeltje en stoel. Die motors autos en campervans rijden steeds langs mijn plek het terrein op en af, toch wat minder schattig.

Ik word door 4 Fransen aangesproken of ik ook naar Susa in Italië ga. Ja, want? Zij gaan ook de alpen over, in het voetspoor van Hannibal en zijn olifanten. Volgens hen was dat bij de Col Clapier. Volgens https://www.livius.org/articles/person/hannibal-3-barca/hannibal-in-the-alps/ bij Montgenevre. Zelf ben ik vooral blij dat 'mijn' pas bij de Col Mt Cenis maar 2084 m hoog is. Ik zie er tegenop, en daarna komen er in Italië nog veeeeel meer bergen. Maar morgen eerst naar Modane, een etappe tegelijk....

Geschreven door Michaelsvoettocht