Na 5 dagen thuis, (1 dagje klussen&opruimen, 1 dag Leidschendam, 1 dag studeerkamer, 1 dag sauna, 1 dag collega's/overdracht) nog eens alle foto's van pindat achter elkaar bekeken. Dat raakte me. Alsof het een heel ander tijdperk was, wat zich in mijn belevingswereld al niet of nauwelijks meer laat combineren met het hier en nu. Was ík dat? Heb ík dat meegemaakt? Poetste ik 2 maanden m'n tanden met een halve tandenborstel? Van veel foto's weet ik meteen precies waar het was, of wat ik dacht, at, eromheen zag, hoe ik zat of lag etc. Van andere weet ik eigenlijk niets meer, zou op de kaart en de systeemdatum moeten kijken waar/wat dat was. Een foto van een waddeneiland heb ik zelfs per vergissing geuopload, die is van iemand anders in m'n galerie terechtgekomen ;-).
En vervolgens kwam er 's nachts in mijn onderbewustzijn weer veel naar boven over m'n voettocht....

Stoerste overnachting: #25 bivak 'le sanglier' langs bospad in pikdonker bos.

Grootste wantrouwen: #37 "Utiliser la toilette? Non, c'est delicat, quand meme...."

Kortste etappe: #39 Ordonnaz - Innimond (7km)

Mooiste Franciscus afbeelding: glas in loodraam: #30 St Franciscus v Assisi met de vogels in Taizé

Hartelijkste ontvangst: #10 in Anglure, bij het comite des fetes na de wielerkoers voor jongeren en logeren bij echtpaar met longbeperkingen.

Meest welkome lift: #29 naar Savianges, op de dag van de bruiloft waarvoor ik op tijd in St Gengoux le National moest zijn.

nog 'n meest welkome lift: #18 naar Vezelay, voor het ochtendgebed met pelgrimszegen waarvoor ik op tijd in la Cordelle moest zijn.
nog 'n meest welkome lift: #33 naar St Cyr le Chatoux toen er heftig onweer dreigde en ik al n hele dag gelopen had over bergruggen.
nog 'n meest welkome lift: #42 naar de kerk van St Maurice de Rotherens na verbitterde weigering omdat ik me niet telefonisch had aangemeld.

Mooiste glas in loodraam: #12 Christus en de pelgrim in Troyes.

Engste hond (6 okt): wilde overduidelijk alleen maar spelen. Maar blééf me blaffend volgen en probeerde steeds áchter me komen, dat wilde ik niet.

Fysiek naarste moment: #38 toen we door gestage regen naar de Col de Portes klommen en niet konden pauzeren om wat te eten. Toch m'n rugzak opengemaakt onder een boom om paraplu en plastic zeil te zoeken om iets van beschutting te maken. En toen viel ook nog uit die boom die ijskoude regendruppel in m'n jas precies langs m'n rug naar beneden ... ik hoorde mezelf opeens "mama!" roepen, echt!

Gezelligste restaurant: #35 St Jean de Thurigneux, ontmoeting met 100jarige.

Aantal rustdagen: 1 Sezanne, 4 Autun, 1 Lac de Settons, 1 entre-deux-Guiers.

Meest weemoedig gevoeld: als ik ouders met jonge kinderen zag spelen.

Vriendelijkste supermarkt: #42 aan oever van de Rhone, onderaan Izieu, waar ook koffie geserveerd, icepack gekoeld, telefoon opgeladen en gepind mocht worden.

Meest meegeleefd met gebeurtenis in NL vanuit: #29 St Gengoux le National op 10 september.

Meest onverwachte kampeerplek: #6 voetbalveld van Germaine, dat ik me dáár ooit op m'n gemak zou voelen...

Mooiste ansichtkaart: Romaans relief van de 3 koningen onder één deken op kapiteel in Autun (al hebben we dat niet eens gezien....)

Favoriete toetje: coupe colonel (citroenijs met wodka)

Slechtst geslapen: #2 in LaLobbe, na intensief gesprek waar ik juist héél goede herinneringen aan heb

Vreemdste ontvangst: #5 in de kathedraal van Reims - al was daar vermoedelijk juist de grootste opoffering voor opgebracht

Meest verheugd op weerzien met: obvious.

Aantal foto's op pindat: 932 (bijna 1 per km ;-)

Meest bemoedigende liedje: Die Höhner So lange du deine Füsse unter meinem Tisch stellst https://youtu.be/T2oJ0_Zz83g (zie foto's voor vertaling)

Bijzonderste ontmoeting met buitenlanders: #20 in Amsterdam wonend stel uit Wales, in Dun-les-places.

Grootste vertrouwen: #23 la Peurtantaine, hele jeugdherberg + keuken enz voor mij alleen niet eens op slot.

Moeilijkste beslissing: #34 vervangen van tent bij de Decathlon in Villefranche s Saone.

Meest betreurde sluiting: #47 het museum Arcabas in St Hugues bij St Pierre de Chartreuse.

Meest trots op: 7 oktober rustig in pelgrimsmodus kunnen blijven in Pont-de-Beauvoisin toen hele trein en alle aansluitingen uitviel op terugweg naar Trier.

Vieste wc: #35 St Andre le Corcy bij hangplek voor jongeren.

Hartelijkste buitenlander: #21 Chris, Deense campingeigenaar in Lac des Settons.

Slechtste bereik: #49 een-na-laatste dag, tussen Riviere d'Allemont en St Sorlin-d'Arves.

Zuurste onderwijs burnout moment: #15 mezelf weer Wim de Bie typetje "O.J. den Besten, oud-leraar Duits" voelen worden op de camping in Chablis.

Meest opgezien tegen: terug naar Nederland en gewoon boodschappen doen in de Jumbo. (viel gisteren erg mee)

Aantal ontvangen pindat reacties: 122 (honderdtweeentwintig keer blij verrast door onverwachte bemoediging! Nog afgezien van alle appjes enz! Heel veel dank!)

Stomste corona-ervaring: #19 cafe van Marigny gesloten op last van prefectuur.

Fijnste zwembad: dinsdag 6 september Chalons s Saone (en Sezanne).

Meest gewaardeerd als leraar (letterlijk): #47 gesprek over geloof in Bernin.

Veiligste kerk: #38 Ordonnaz, waar de maire kwam kijken toen hij 's avonds licht zag branden door de ramen en me desondanks welterusten wenste.

Langste etappe: #1 eerste dag, Belgische grens - Rocroi - Karmelitessenklooster. (32 km?)

Gezelligste gelagkamer: #27 (stiekem via achterdeur, voordeur officieel wegens corona gesloten).

Minst irritante sluiting: #35 het museum van de pastoor van Ars.

Meest politieke ontboezeming: over Mururoa, in Autun, woensdag 8 september.

Sympathiekste camping: #45 St Pierre d'Entremont.

Mooiste onderwijsmoment: #42 het fluitje in Izieu.

Beste beslissing om iets níet te zien: #46 la grande Chartreuse, de ervaring in la Correrie was al intens genoeg.

Gevaarlijkste afdaling: #47 de chemin de facteur naar Bernin, met uitzicht op de paragliders en rotswanden waar alpinisme werd gedaan.

Warmste dag: #8 lange wandeling door open terrein op het middaguur, waarbij Benoit (18jr) me kilometers lang gezelschap hield.

Grootste verleiding: #42 om niet aan de oevers van de Rhone te kamperen, zonnen, zwemmen, kanoen etc waardoor mijn weg in het restaurantje "les copains d'abord" precies op tijd kruiste met wandelaar op ándere route met wie we over onze thuissituaties uitwisselden.

Onverwachtste maaltijd: #40 het bakje pasta met zalm in Conzieu.

Beste stads-ervaring: in Straatsburg 7 oktober alleen gepicknickt met dezelfde boodschappen als tijdens het wandelen, zonder me door horeca te laten verleiden.

Wanhopigste moment: #22 Anost. Been omhoog op bloembak voor de kerk. Allerlei mensen lopen en rijden langs, kijken gefronst of weg maar maken geen contact.
Behalve die medepelgrim die me hielp, 2x terugkwam, bad en bemoedigde en verzorgde. Toen hij daarna alsnog doorliep voelde ik me erg alleen en was bang dat ik de tocht zou moeten afbreken als de rechterscheenbeenvliesontsteking niet zou herstellen.

Mooiste etappe: #49 berghut naar Col de croix de fer; vooral eerste stuk tot riviere d'Allemont: de zonsopgang op de bergen, de begroeiing, het uitzicht op andere bergen.

Langste stuk asfalt: #49 óók de weg naar Col de croix de fer; werd steeds mooier voorbij lac de grand maison maar in het begin erg eentonig, meer voor fietsers....

Ontroerendste ontmoeting: #32 met Michelle in Beaujeu, die mij als haar allerlaatste pelgrim in de tuint liet kamperen en zelf, noodgedwongen, haar huis had verkocht.

Koudste nacht: #19 in Marigny l'Eglise, buiten de gite d'etape gekampeerd.

Zwaarste steen: #26 menhir.

Lekkerste drankje: Ricard. Of toch Panache bien blonde? Of toch het bodempje rode wijn bij de fromage in de Abbaye de la Rochette bij elke maaltijd?

Goedkoopste kampeerovernachting met beste comfort: naast de kerk met schone wc, licht, wastafeltje, stekkerdoos voor opladen, stromend water. (Diverse keren). Met wcpapier. Vanwege de aanwezige schoonmaakmiddelen toch op 1: # 42 St Maurice de Rotherens.

Meest bemoedigende dier: de libelle die me op moeilijke momenten deed denken aan #26 Daniel en Genevieve in St Serlin le Bouvier "die libelle hebben wij op je pad gestuurd".

Gefrustreerdste weigering: #8 in Baye, bij de stilteretraite in het kasteel van de chemin neuf.

Verbitterdste weigering: #42 in St Maurice de Rotherens ondanks compleet uitgezette routemarkering (omdat ik me niet telefonisch had aangemeld....).

Gedenkwaardigste nacht: # 35 in de schuur voorbij St Andre de Corcy, met uitzicht op sterrenhemel en de route nationale die vriend geworden was door de vrachtwagens.

Fijnste klooster: het klooster van de Karmel, dag #1, haalde diepe herinneringen naar boven naar de gebedsdiensten in de kapel van de zusters in Angola.

Gewaagdste bestelling: escargots in Autun, 9 september. Kreeg als beloning zelfs een slakkenbestek mee van de kok.

Grootste gastvrijheid: #38 douchen bij de man in Ordonnaz die nog nooit pelgrims verder had laten komen dan zijn terras en zelf in het dorp en z'n leven met veel discriminatie en gedoe te maken had gehad.

Heftigste emotie: #27 over het gezin in St Pierre de Varennes dat op de feestdag van H.Laurentius bij brand voor de 2e keer alles verloren had.

Mooiste koeien: Charollais. (wit, dromerige ogen)

Meest Gallische dorpje: niet de foto's van #43 maar #25 het dorpsrestaurantje van Laizy dat NIET bij het parc regional de Morvan wil horen.

Duurste overnachting: #48 de berghut (50,-)

Oudste gesprekspartner: 100. In restaurantje in St Jean de thurigneux. #35

Meest missionair op touristen ingestelde kerk: #12 de kathedraal van Troyes.

Meest op pelgrims ingestelde parochie: #47 Bernin, met uitnodiging op boom bovenaan de berg.

Lekkerst geslapen: in Autun en Trier natuurlijk.

Slechtst geslapen: #34 in Ars, waar door een bewegingsmelder steeds het licht aanging.

Verhaal dat het meest is blijven hangen: 7 oktober dat Olivier die zalen vol topmanagers in TEDtalks vertelt over de Himalaya en Noordpool toch op perron door managerismo schaakmat staat als de SNCF de eindcommunicatie naar de burger outsourcet/aanbesteedt/automatiseert. Wat betekent dit in onze samenleving? Toeslagenaffaire? / lumpsumfinanciering? / n.v.t. ???

Irritantste Franse gewoonte: dat na 15 aout iedereen op vakantie gaat en overal alle bakkers en horeca dicht zijn.

Grootste verrassing onderweg: #36 het popconcert van Tetes Raides in het kasteel v Chazey met Thierry van het waterschap.

Grootste verrassing uit NL: #35 het filmpje 'Gaudeamus igitur" van gym5.

Grootste verrassing bij thuiskomst: de ingelijste collage van m'n eigen pindatfoto's op de keukentafel.

Makkelijkste etappe: #11 langs het kanaal.

Onverstaanbaarste Frans: in het gastenverblijf van de Abbaye de la Rochette. 4-6 oktober.

Eenzaamste dorpsbewoner: #6 praatte meer dan een kwartier tegen me aan over de Olympische spelen omdat hij z'n overburen niet eens kende.

Ontroerendste lift: #46 van St Izier terug naar Bernin met de ICT'er die op het parkeerplein op me stond te wachten.

Zwaarste etappe: #38 het beklimmen van de Col de Portes in de gestage regen over glibberig pad terwijl GPS op telefoon door regen het niet deed. Gelukkig niet alleen!

Lekkerst gegeten bij mensen thuis: #14 bij Christophe en Isabelle, een heel grilbuffet.

Chagrijnigste bediening: #12 koffie in cafe in Troyes.

Oudste wandelaar: 90. (#18)

Vitaalste moment: #19 zwemmen in het meer bij Martigny.

Slechtst gegeten: #34 de pizza in Villefranche s Saone.

Mooiste Frans: #36 de songteksten van de Tetes Raides in het concert bij het kasteel van Chazey - ook al verstond ik ze nauwelijks.

Meest opgelaten gevoeld: #7 in hotel Bellevue in de Champagne, waar koffie 7,- kost en de andere gasten in héél dure auto's kwamen.

Stomste beslissing: #6 Hanna ondergoed laten opsturen naar een adres in Sezanne waarvan de eigenaar op vakantie was, werd na veel heen en weer gemail teruggestuurd naar NL toen ik Sezanne al lang voorbij was.

Lekkerste Viennoiserie: tarte au citron met merengue schuim!

Stomste verdwaalmoment: #43 voorbij Bridoire, toen ik me door m'n GPS liet wijsmaken dat ik voor niets steil en zwaar bepakt naar boven was geklommen, weer omlaag klauterde, alsnog de markering zag die ik wel degelijk al eerder gezien had, opnieuw omhoog moest klauteren en - de GPS negerend - eindelijk de route verderop vond. Er bleken twee beklimmingsmogelijkheden te zijn....

Fijnste wegmarkering: #17 toen de Chemin d'Assise me welkom heette, 10 km voor Vezelay.

Beste luisterend oor: #30 en #31 Soeur Marie-Agnes in Cluny.

Beste vermaning: #31 Soeur Marie-Agnes in Cluny 'ne redescendez pas!'

Bekende ontmoeting: #18 en #21 met Marco die in Veessen gekookt had bij het pelgrimsvoorbereidingsweekend.

Naarste geluid: het geraas van de banden van auto's die je inhalen als je een stuk over een asfaltweg moet.

Fijnste mis: #47 op m'n naamdag in Bernin, met pelgrimszegen bij het raam van de H.Michael en verbondenheid met mensen voor wie ik misintenties mocht uitspreken.
Fijnste telefoontje: spraakberichten van een vriend die ik lang niet meer gesproken had.

Naarste berichten: onverwachte echtscheiding en twee overlijdens.

Vreemdste persoon: 6 oktober de verzamelaar die de lange aalmoezenier als slachtoffer koos om zichzelf buiten schot te houden.

Beste inzicht mbt school: #5 het geven van lessen in 15 jaarlagen (6 Grieks, 6 Latijn, 3 religious education) is meer dan genoeg, zeker gezien de intensieve en vernieuwende manier waarop ik dat doe, ik hoef me daarnaast (van mezelf) niet meer met alle andere aspecten (de zogenaamde 'taken') van school te bemoeien.
Grootste gemis mbt school: #16 de eerste werkdag van de collega's, voelde ik me bijna buitengesloten ipv opgelucht
Grootste verlof-genoegen mbt school: inloggen op de mail en alle agenda's voor vergaderingen, studiedagen, sportdagen en weekberichten ongelezen wegklikken ;-)


Bijzonderste "reactie": een vriend die me al sinds m'n 13e kent had al mijn blogs voor een 2e keer gelezen, en kon een ontwikkeling duiden die ikzelf niet zo precies gezien had. De laatste zin maakt ook duidelijk wat de betekenis kan zijn van dit blog:

"Toen jij liet weten dat je de tocht ging stoppen ben ik opnieuw alles gaan lezen. Twee dagen nodig voor gehad. Maar dat was het alleszins waard. Met het dagelijks lezen heb ik het overzicht gemist dat ik nu wel zag. Er zit een enorme verandering in je vertellingen. De kentering van afscheid nemen van je hectische docentenbestaan tot het rust vinden in het leven per dag vond ik iets voor het einde van je eerste helft optreden, kort voor aankomst van Hanna in Chalons. ongeveer rond het drama van het gezin in St Pierre de Varennes en het afbreken van je tentstok. Geleidelijk overigens, niet met één heftige gebeurtenis. Ik zag ook je ontwikkeling verderop in de tocht. Goed dat je de rust nam bij vertrek uit Cluny. Dat was het meest risicovolle moment van een wegraking. Ik denk dat je daar heel juist voelde aankomen dat het fout ging. Een flauw gevoel ondanks goed ontbijt.
De camino verandert je. En dat is goed.
Ik ben blij dat ik het mee mocht lezen. Ik had de impact ervan niet begrepen als je het me in een avondje in een restaurant had verteld."

Geschreven door Michaelsvoettocht