Na de afgelopen tijd de steile en bochtige, maar als bijzonder mooi bekend staande wegen gereden te hebben, bedacht ik mij dat ik al halverwege Noorwegen was en veel water in fjorden gezien had, maar nog niet het water van de Noorse Zee.
Dus stuur richting kust gedraaid naar Molde, weer een ferry, en daar de Atlanterhavsveien genomen, een route die kronkelt door een doolhof van stukjes land en zee vlak langs de kust met in totaal 8 bruggen.
Op mijn overnachtingsplek de drone laten vliegen, maar zoals ook bij de vorige vluchten viel weer steeds het contact tussen de controller en de drone weg. In Nederland nooit problemen gehad, maar hier waren die er wel steeds.
Dus maar een avondje probleem zoeken met als resultaat dat het aan het kabeltje tussen de controller en de smartphone moest liggen, die als monitor functioneert.
Misschien de originele Samsung laadkabel maar eens proberen i.p.v. het kabeltje welke bij de drone geleverd is. Veel te lang natuurlijk, maar het proberen waard.
De volgende dag testvluchten gemaakt en zowaar, geen enkel probleem meer.
Dat leverde als bijvangst gelijk een aantal foto's en video's op.
Aan het eind van de kustweg ligt Kristiansund, een redelijk grote stad en volgens mijn app zou daar LPG te verkrijgen zijn bij een garage op een industrieterrein.
Inderdaad stond daar een LPG pomp, maar die was duidelijk niet in bedrijf.
In het kantoor lag een wat oudere man op handen en knieën op de grond zijn gemorste koffie op te dweilen. Hij was tevens de eerste Noor die ik tegenkwam die geen Engels sprak.
Nadat ik duidelijk had gemaakt dat ik LPG wilde tanken haalde hij een doos verloopstukken te voorschijn. Maar eerst moest de pomp tot leven gewekt worden.
Dat probeerde hij door een paar ferme klappen op een verder weg gelegen hoog aan de muur bevestigde schakelaar te geven. Als de pomp aan zou gaan moest ik hem dat kenbaar maken.
Na diverse pogingen lukte dat inderdaad, ik blij, weer gas.
Maar de pomp werkte alleen via een aangesloten pinautomaat, contant betalen kon niet.
En die deed het dus niet. Geen probleem, die moest alleen maar even opgestart worden, maar hoe?
De man moest er iemand voor bellen die het hem uitlegde, en weer na enkele pogingen was ook dat gelukt, hoera.
Bankpas erin, pin invoeren, en de mededeling: "Bedrag te hoog".
Wat? Ik heb voldoende saldo en nog niet eens getankt. Maar het kreng bleef de pas weigeren.
Soms wordt er in het buitenland eerst een vrij hoog bedrag voor het tanken gereserveerd en volgt pas veel later de definitieve afrekening. Zou dat bedrag zo hoog zijn?
Gelukkig had ik nog een creditcard, en zowaar, die werd geaccepteerd.
Na ongeveer 1 uur had ik uiteindelijk mijn LPG tank gevuld, belangrijk, want de LPG stations liggen hier honderden kilometers van elkaar af, en bij de eerste die ik een paar dagen eerder probeerde lukte het al niet.
In de avond werd ik toch benieuwd welk hoge bedrag op mijn rekening was gereserveerd voor het tanken, dat bleek 11 eurocent te zijn..... Noorwegen blijft voor verrassingen zorgen.
Na weer diverse tunnels, ook onder water, bruggen en ferry's genomen te hebben op weg naar Trondheim vond ik na een lange zandweg een mooie overnachtingsplek midden in de natuur bij een meertje, goed voor minstens 2 nachten.
In de late avond leek het meertje te koken, de damp kringelde omhoog.
Trouwens, in de buurt van Trondheim ben ik samen met mijn jeugdvriend Arno zo'n 50 jaar geleden ook al eens geweest.
We reisden toen met tentje en auto in Zweden naar het noorden en ter hoogte van Trondheim gingen we Noorwegen in.
Van het fjordengebied aan de westkust hebben we toen weinig meegekregen, ik denk dat we wat meer belangstelling hadden voor de blonde Zweedse meisjes dan voor dat andere natuurschoon....
Arno, we gaan eens herinneringen ophalen, we kennen elkaar al sinds jij 7 en ik 6 was, toch?
Geschreven door HansVWT3