Allereerst begin ik met jullie te bedanken voor de aardige reacties die ik krijg bij deze verslagen. Het is altijd leuk om iets van het thuisfront te horen tijdens deze zwerftocht door onbekende streken. Dus: Dank daarvoor.

Als er vragen bij je opkomen over bepaalde dingen, bv hoe ik iets doe of met welke probleempjes je tijdens zo'n trip te maken kunt krijgen, barst maar los.

En dan moet ik nog iets bekennen: Eigenlijk schrijf ik dit verslag niet in de eerste plaats voor jullie, maar voor mijzelf. Natuurlijk kunnen jullie nu een beetje meereizen, maar eigenlijk ben ik in sommige dingen een beetje lui, en wat is er gemakkelijker dan na de reis bij thuiskomst maar op een knop (van de PC) te hoeven drukken om een week later je hele roadtripverhaal met foto's en al door je brievenbus te zien glijden?
Hoef ik niet bang te zijn dat door de vele dingen die gebeuren tijdens een langere reis bepaalde dingen door mij weer vergeten worden. Tenslotte zijn de hersentjes ook al wat ouder. :-)

Thuis heb ik dan meer tijd welke ik bv kan besteden aan het monteren van een video van de trip, want behalve foto's maak ik ook video's met 2 actioncams, een drone en -sinds er in fotocamera's geen filmpjes meer ingelegd hoeven te worden en je daar dan plotseling ook mee kunt filmen- ook daarmee. En dan is er nog de "telefoon" die dat ook al kan. Onbeperkte mogelijkheden dus.

Eigenlijk zou dat monteren hier ook wel kunnen. Tijdens mijn eerste roadtrip 42 jaar geleden was onze camper tevens een doka, ik kon er zw/w fotorolletjes in ontwikkelen en met een vergroter de foto's afdrukken. Nu heb je met een laptop gelijk een complete videomontagestudio bij je. Dus als ik veel regen krijg de komende periode ga ik dat hier misschien ook nog wel doen.

Maar om op de reis terug te komen, ik was dus gisteren weggereden van die Siberische omstandigheden op die hoogvlakte.
Gelukkig had ik wel op aanraden een soort Zuid-Wester, een warme wind- en regendichte jas meegenomen en die kwam in ieder geval goed van pas.
Ook had ik nu, geleerd tijdens de trip van december 2016, een goede op benzine werkende kachel ingebouwd.
Ik moest tijdens de vorige roadtrip elektrisch verwarmen. Dat was een probleem omdat er in de winter amper campings open zijn. Een zonnepaneel is echt onvoldoende voor een elektrische kachel. :-)
Er is wel in de vloer van de camper een gaskachel ingebouwd, maar die stamt nog uit de tijd dat het gezegde: "Waar het stink is het warm" hoogtij vierde. Dat deed hij dus, veel stinken en amper warm worden.

Maar goed, die reis: al snel voerde de weg door een in de berg uitgehakte tunnel, de Haukelitunnel, en even later nog één, de Rørdalstunnel.
Die laatste uitkomende waande ik mij gelijk in een ander gedeelte van Europa.
Van de koude bomenloze vlakte was ik gelijk in een warm groen gebied terecht gekomen. De ruitenwissers, verwarming en de jas konden uit, de zonnebril op.
Het is echt na 2x 7 km in het donker gereden te hebben van de winter plotsklaps zomer.
Over extreem gesproken.....

Rijdend op een smalle weg in een groen dal langs snelstromende riviertjes en met bomen begroeide helling hing daar plots na een bocht mist boven de weg. Het bleek van een wateral afkomstig te zijn, de Låtafoss.
Een stille omgeving hier is niet echt de goede uitdrukking, wat een herrie maakt zoiets....
Maar de camera's konden hun ding weer doen.

Een mooi gebied is het wigvormige schiereiland Ondal.
Nog niet zo lang geleden was dat gebied bijna alleen met een boot bereikbaar, het gedeelte tussen Ondal en het vaste land bestaat uit een bijna onneembare bergketen zonder wegen die voor auto's geschikt zijn.
Rond de laatste eeuwwisseling zijn er 2 lange tunnels door die bergen gehakt, de Folganonntunnel en de Jondalstunnel, ieder meer dan 10 km lang.
Het zijn wel tunnels waar tol voor betaald moet worden, maar daar merk je niets van.
Je wordt gefotografeerd en enkele maanden later krijg je thuis de rekening, ook buitenlanders!
Natuurlijk ben je dat in Nederland ook gewend, maar daar werkt het alleen als je te hard rijdt.
In Duitsland is het nog mooier, daar krijgt je -en dat was al ver vóórdat de selfie was uitgevonden- een selfie zittend achter je stuur thuis gestuurd, met het verzoek maar even te betalen.

Door die tunnels in de bergen was het nu mogelijk dat ik rijdend langs de Hardangerfjord links en met fruitbomen begroeide berghellingen rechts een mooie picknickplaats kon bereiken waar een schoon compleet ingericht toiletgebouw en een fantastisch uitzicht op de fjord uitnodigde daar de nacht door te gaan brengen.

De volgende ochtend de gordijnen openend moest, met de nog natte ramen, natuurlijk een foto gemaakt worden. Je moet wel een duur hotel hebben om bij het wakker worden vanuit je bed zo'n uitzicht te kunnen hebben, hier is het gratis.

Omdat er ook een wandeltocht (lees klimtocht) was uitgezet kon ik hoog op de berg nog bijgaande foto's maken.

Opvallend zijn de kringen in het water op de 6e foto, het bleek na inzoomen een vissershuisje te zijn met zijn netten.

Geschreven door HansVWT3