De plek die ik vanmorgen verliet had ik op de heenreis via een mooie, maar zeer smalle bochtige oude weg door de Pyreneeën vanuit Frankrijk bereikt.
Die leek mij nu voor de terugreis minder geschikt, dus koos ik voor een iets westelijker route via een lange tunnel, genaamd Du Samport, welke 8,6 km lang is.
Daar kwam ik gelukkig goed doorheen en aan het einde was ik in Frankrijk, maar gek genoeg ging vanaf nu de motor steeds slechter lopen. Zodra een wat hoger toerental was bereikt hield hij in en ging flink schokken.
Binnen een redelijke afstand kon ik in mijn app geen overnachtingsplek met elektra vinden, maar ineens viel mijn oog op een wijnhuis waarbij men kon overnachten met een camper, en er was zelfs een douche en elektra beschikbaar volgens de gegevens.
Alleen was het nog redelijk ver, ongeveer ten hoogte van Bordeaux.
Toch was het eigenlijk ongeveer de enige overnachtingsplek in deze omgeving dus ik besloot maar een poging te wagen in de hoop dat die gegevens zouden kloppen.

Hongerig kwam ik uiteindelijk bij dat wijnhuis Château Peneau aan. Na diverse deuren geprobeerd te hebben en daar op bellen gedrukt ging er opeens op een andere plaats een deur open. Aan de vrouw die verscheen vroeg ik of het mogelijk was hier te overnachten.
Kom maar mee, zei ze en liep naar binnen. Via een grote ruimte met vele grote houten vaten kwamen we in een soort winkeltje terecht. Ze wees naar een wand vol flessen wijn en vroeg welke ik wilde proeven. Verbaasd zei ik dat ik dat liever morgen deed om nu mijn camper te installeren. Dat viel niet in goede aarde, ik moest en zou eerst enkele wijnen van haar proeven. Dus wees ik 3 flessen aan waarvan ze een glas vulde en die voor mij zette. Ik was moe van de lange rit en wilde liever aan de maaltijd beginnen, maar ik had kennelijk geen keus.
Nadat ik gezegd had welke wijn ik het lekkerst vond werd ze veel vriendelijker, moest haar volgen en wees mij buiten een plaats met elektra, douche en wc aan met uitzicht op de velden met wijnranken. Gelukkig, ik kon mijn camper verwarmen.
De volgende dag besloot ik dat zo verder rijden eigenlijk niet te doen was en omdat het hier heel mooi was en bovendien zonnig weer, knoopte ik er nog een paar dagen aan vast. Ook weer de ANWB gebeld om te vragen of ze hier een goede garage wisten waar ik nog een poging voor reparatie zou kunnen doen. Die wisten ze, maar toen zij daar naar belde om een afspraak voor mij te regelen bleek dat ik daar pas na het weekend terecht kon.
Die maandag daar aangekomen wisten zij al wat het probleem was, de ANWB had het al uitgelegd, en de directeur ging persoonlijk de motor bekijken.
Niemand daar sprak Engels, dus op een gegeven moment maakte de man mij duidelijk dat ik de ANWB moest bellen. Dat deed ik en toen bleek dat de man ze eerder al gebeld had om hun te zeggen dat de motor onherstelbaar kapot was, niet te repareren. De ANWB stelde voor dat zij de camper zouden repatriëren en ik met de trein naar huis zou komen. Ik kon bij de garage ook op eigen kosten een auto huren.
Omdat de "monteur" de motor amper bekeken had, alleen de verdeelkap even los gemaakt en weer teruggezet en toen ruim een uur spoorloos was, geloofde ik dat natuurlijk niet. Zij hadden duidelijk geen zin in de reparatie en wilden alleen verdienen aan het verhuren van auto's. Uiteraard heb ik dat ook aan de ANWB verteld, maar ze konden mij verder geen andere garage aanbevelen.
Na enkele dagen onstpannen ben ik verder aan de terugreis begonnen.

Geschreven door HansVWT3