Het is natuurlijk niet het meest spectaculaire landschap, dat Noord-Frankrijk, maar ik vind het geweldig ontspannend door dat groene heuvellandschap met zijn smalle slingerende weggetjes, zijn wijngaarden, klaproos velden en kleine authentieke dorpjes te rijden, met het diep brommende geluid achter in de auto wat van onder het voeteneinde van mijn bed klinkt. Onvermoeibaar trekt die motor, die pas een half jaar in de auto zit, mij de steilste hellingen op.
Het meest ontspannend is natuurlijk dat je nergens naar toe moet. Geen gestres dat je die dag een bepaalde plaats wilt bereiken, want mijn auto is mijn woning dus ik ben altijd al op mijn bestemming.
Maar ik geef toe, die luxe is alleen voorbehouden aan diegenen die al minstens 40 jaar gewerkt hebben.
Helaas zag ik ter plekke niemand aan wie ik kon vragen wat die vreemde paal voor de kerktoren was die ik onderweg in een dorpje passeerde.....
In een ander dorpje zag ik het water dat 2 dagen later Parijs zou zien.
Het leven is hier ongecompliceerd eenvoudig, een huisje en een boom(pje) lijkt alles wat je hier nodig hebt om gelukkig te zijn.

Geschreven door HansVWT3