De beklimming vanmorgen om een mooi uitzicht op de Hardangerfjord te krijgen was niet alleen voor het maken van enkele foto's, het was vooral om mijzelf een eerste training te geven in de bergen te kunnen lopen, en tenslotte ook nog om mijn nieuwe uitrusting te testen.

Die uitrusting beviel prima, deze nieuwe rugzak heeft een dubbel zo grootte inhoud dan de oude, is handiger in te richten, je kunt makkelijker alle plekken bereiken, hij is lichter en was bovendien ook nog goedkoper. Blijkt dus maar weer: duurder is niet altijd beter.
De drone met toebehoren en diverse cameraspullen kunnen nu mee, en verder alles wat je voor een lange dagwandeling met mogelijk plotseling slecht weer nodig hebt.

De conditie viel wel behoorlijk tegen, haha.
Het was wel een zeer steile beklimming op in hoofdzaak gladde grote stenen die onder een hoek van zo'n 25 tot 35 graden lagen Er was totaal geen pad, je liep van rode markering tot rode markering. Bovendien waren door de regen van de afgelopen nacht die stenen soms ook nog wat glibberig......

Gelukkig ging het zonder val- en glijpartijen en na weer bij de camper aangekomen te zijn ging de rit verder noordwaarts over een smalle slingerende weg langs het fjord. Soms ter hoogte van het water, dan weer hoog daarboven.
Dit zou volgens mijn gegevens een "toeristische route" zijn en inderdaad, het was schilderachtig mooi. Ik was waarschijnlijk op het moment wel de enige toerist, want andere auto's kwam ik nergens tegen.
Vlak bij het noordelijkste puntje van het schiereiland was een kleine mooi gelegen camping.
Tot nu toe had ik dagelijks gereden, behalve die ene koude regendag op de Hardangervidda hoogvlakte, dus een rustige zondag op die mooie camping leek mij wel wat.

Voor het geval dat je hier ook naar toe wil: die Hardangervidda heeft een oppervlakte van 9000 km² en is overal tussen de 1200 en 1400 mtr. hoog. Het is boven de bomengrens en de winters zijn er erg streng. Ondanks die barre omstandigheden leven er 10.000 wilde rendieren.....
.....hebben ze per stuk toch wel meer leefruimte dan de grote grazers in onze Oostvaardersplassen.

Overigens raakt mijn biologische klok-of-zoiets hier behoorlijk van slag.
Het is bekend dat in het hoge noorden in de zomer de zon niet ondergaat, maar dat het hier al zo merkbaar is wist ik niet.
Al in het noorden van Denemarken bleef de lucht behoorlijk licht in de nacht.
Hier blijft het nu de hele nacht zo licht als bij ons even na zonsondergang.
De zon gaat om 23:15 uur onder en komt om 3:50 uur op, maar in die tussentijd blijft het gewoon licht.
Zeuren ze bij ons over lichtvervuiling... .
Het voordeel is wel dat mijn zonnepaneel 24 uur/dag stroom levert.

Enkele mensen weten dat ik laatst extra lampen op de camper heb gezet omdat ik in het verleden wel eens moeite had de omgeving goed te zien als ik in het stikdonker een plek voor de nacht zocht. Je bent tenslotte zo in een greppeltje gereden in onbekend terrein.
Wel, ik gun die mensen dat zij nu even zullen gaan lachen....

Intussen geniet ik van het mooie plekje op de camping.

Geschreven door HansVWT3