Soms is dat busje van mij weleens hoger dan gedacht en hoor ik b.v. een boomtak tegen de antenne slaan. Dus ik neem liever geen risico bij bruggen. En het risico te hoog te zijn leek mij redelijk klein bij de hoogste brug van de wereld.
Ik heb het natuurlijk over de brug van Millau. Misschien zijn jullie er ook wel eens overheen gereden. Wat een technisch hoogstandje! Zelf ben ik er in het verleden al meerdere malen over gereden en vanaf het uitzichtpunt aan het begin kan je dan ver onder je de Tarn zien kronkelen en Millau zien liggen. Een imposant gezicht!
In oktober 2001 is de bouw van de brug begonnen en in december 2004 kon hij in gebruik worden genomen. Het is kennelijk de hoogste brug van de wereld met een totale hoogte van 343 meter. Het wegdek ligt op 245 meter boven de Tarn en is 2,5 km. lang.
Nadat ik er inderdaad veilig onderdoor was kunnen gaan bleek er even verder een heuveltje bij het gehuchtje Peyre waar overnachten in een camper toegestaan was. Van die plek had ik een mooi gezicht op de brug, dus waarom verder gereden?
Nu is het geen hobby van mij om openbare toiletten te fotograferen, maar dit maal heb ik daarop toch even een uitzondering gemaakt.
In dat gehucht Peyre viel mijn oog op een wel heel sfeervol toilet, gebouwd in een rots en minstens zo schoon als bij jullie thuis.
En dat was niet de enige, op de parkeerplaats waar ik kon overnachten stond een soort eco-toilet. Water was daar niet voorhanden dus hebben ze een soort compost toilet gemaakt. Door een met de voet in beweging te brengen lopende band onder in de pot verdwijnt je productie en wordt het waarschijnlijk voor een moestuin of zoiets gebruikt. Bovendien werd het huisje dagelijks schoongemaakt en van papier voorzien, terwijl daar bijna geen mensen kwamen. De werking van het systeem blijkt uit een poster die voor je neus hangt als je er gaat zitten. In het verleden hadden de meesten van ons een hekel aan die hurktoiletten in Frankrijk, maar nu zie ik op alle plaatsen waar ik tot heden geweest ben brandschone openbare normale toiletten, allen voorzien van papier. Hulde!
Niet alleen op die heuvel kwamen bijna geen mensen, ook niet in de kerk. Toen ik in Peyre liep zag ik dat daar in de kerk een expositie was. Oké, een beetje cultuur kan geen kwaad, dus ik naar binnen. Gelijk een hevig gestommel van een vrouw die wakker schrok en snel achter een tafeltje ging zitten schrijven. Het bleek dat zij de kunstenares was van de schilderijtjes die er hingen, maar terwijl het donderdagmiddag was bleek ik de eerste bezoeker van die week te zijn. Je moet wat doen om je kunstwerkjes te verkopen! Kreeg gewoon medelijden met haar.
Goed, de brug, de Tarn en Peyre met toiletten en schilderijtjes gezien, dus op richting de volgende mooie plaats.
Neem plaats en rij mee.

Geschreven door HansVWT3