Deze 2e overnachtingsplek was gelijk een bijzondere: lees en huiver!

In de middag op de kaart kijkend besloot ik in Vichy of Thiers (ten oosten van Clermont-Ferrand) een overnachtingsplek te zoeken.
Vichy? Waarom kwam mij die naam bekend voor? Natuurlijk, enkele jaren geleden ben ik daar tijdens een kampeervakantie met Angelique, een goede vriendin van mij, en haar dochter Kelsey geweest. Gelijktijdig zag ik de naam van het dorp dat ik binnen ging: Châtel-de-Neuvre.
In die plaats hadden we toen op een camping gestaan en het leek mij ineens leuk daar weer voor één nacht te blijven.
De campingman, oorspronkelijk een Duitser, kwam direct uit zijn sfeervolle huisje dat vroeger een frieterie en winkeltje was, en wilde mij gelijk inschrijven.
Hij pakte een groot inschrijvingsformulier en begon na te denken terwijl hij zei: Eigenlijk weet ik even niet hoe ik het moet invullen, al een tijd niet meer gedaan, want na het seizoen komen hier amper nog mensen.
Ondanks dat was ik toch al na ruim een half uur ingeschreven, terwijl hij in tussentijd hele verhalen had opgehangen: dat er geen mensen meer komen omdat de campers tegenwoordig allemaal naar gratis camperplaatsen gaan, dat die gewoonte in Duitsland was begonnen en dat de Fransen dat nu ook deden, dat hij door een beet van een teek de Ziekte van Lyme heeft, dat zijn vrouw dat ook heeft maar dat het de artsen in Frankrijk verboden was een antibiotica kuur voor te schrijven als je door een teek gebeten was, dat ze het beiden al 11 jaar hebben en er in Frankrijk 1,1 miljoen mensen zijn met de ziekte van Lyme. Tijdens zijn verhalen stopte hij op een gegeven moment plotseling, keek achter mij en bleef maar kijken met een grote blije blik, zodat ik dacht dat daar iets bijzonders gebeurde..... Het bleek zijn vrouw te zijn die aan kwam lopen.
Zou de ziekte van Lyme deze uitwerkingen hebben?
Waar het aan het lag weet ik niet, maar toen ik een plek opzocht kwam er een auto met caravan binnen rijden, en even later weer een camper, en weer één. De man kreeg het ineens druk. Hoe zo kwamen er amper nog mensen?
We moesten wel allen op 1 bepaald veld gaan staan, terwijl er meerdere mooi gelegen velden waren.
Tegenover het huisje met terrasje bij de ingang stond een fiets met een boodschappenmandje aan het stuur, helemaal begroeid met onkruid.
Stond die zelfde fiets daar met die zelfde boodschappen in het mandje daar 4 jaar geleden ook al niet? Ja toch?
En die partytent met een wegrottend tafelvoetbalspel? Ja, die was er toen ook in de zelfde vervallen staat.
Omdat het de volgende ochtend mistig was besloot ik met de camera wat rond te lopen en kwam ik al snel een vreemd luguber veld tegen: een hele serie in rijen opgestelde caravans en enkele auto's die daar, omgeven door groen, stonden.
Niet dicht op elkaar zoals b.v. bij een sloperij maar in een gewone camping opstelling. Alsof de eigenaren hier in gewoond hadden maar al jaren niet meer thuis waren gekomen.
Hoe de campingman mij op dit vroege uur gezien kon hebben weet ik niet, want ik was zijn huisje niet gepasseerd, maar hij stond ineens voor mijn neus: Wat ik daar eigenlijk zocht.
En toen kwam er weer een serie vage vreemde verhalen: Dit waren allemaal caravans en auto's van mensen, meest Hollanders, die hier gekampeerd hadden maar de rekening niet wilden betalen. Dus de slagboom bleef voor hun dicht en ze moesten vertrekken zonder hun spullen.
De meesten pikten dat niet volgens de man en begonnen een rechtszaak om hun spullen terug te krijgen. Maar hij won die zaken, ook omdat de burgemeester een vriend van hem is en hem hielp. Naar eigen zeggen onderhoud hij de caravans wel goed, zo let hij er b.v. op dat er geen takjes naar binnen groeien......
Terwijl hij dit vertelde herinnerde ik mij dat 4 jaar geleden de slagboom altijd open stond. Nu ook trouwens. Maar toen was op een middag de slagboom ineens dicht. Ik vroeg hem toen, 4 jaar geleden, waarom dat ineens was. Hij antwoordde dat er mensen weg wilden die nog niet betaald hadden......... Misschien hebben wij 4 jaar geleden geluk gehad en zag hij ons toen niet als prooi!

.
Zonder meer een mooie plek om eens een thriller op te nemen, maar wat is de werkelijke reden dat hij die caravans zo heeft opgesteld? Sommige hebben inderdaad Nederlandse nummerborden.
En wat is er met de eigenaren gebeurd? Zijn verhaal lijkt mij erg onwaarschijnlijk. Voer voor fantasierijke mensen!
Ieder mag het zijn/haar eigen invulling geven....
Het leek mij in ieder geval hoog tijd om te vertrekken, na toch nog even het tekentalent van de man in het sanitairgebouw te hebben bewonderd.....
Toen ik het dorpje uit ging zag ik het huis van de plaatselijke begrafenisondernemer. Dat was wel een héél duur huis........ :-)

Geschreven door HansVWT3