Uiteraard zijn er meerdere wegen die vanuit Frankrijk naar Spanje leiden. De drukste natuurlijk aan de west- en oostzijde langs de Golf van Biskaje en de Middellandse Zee. Daar tussen zijn er nog een aantal verbindingen, maar in de buurt van Gavarnie was er een oude smalle weg dwars door een hoog gedeelte van het gebergte die ook naar Spanje ging. En precies naar de plaatsen die mij richting de warme Zuid-Oost kant van Spanje konden brengen. Dat kwam dus goed uit.
De afstand tussen Gavarnie en de eerste plaats in Spanje naar een goede overnachtingsplek was slecht 38 km. Hemelsbreed wel te verstaan. Via de weg, mijn huisje kon tenslotte niet vliegen, was het 175 km. Nog niet veel, maar uiteindelijk bleek dat ik die pas na 7 uur had gereden. Het was wel 7 uur lang genieten en bepaald niet geestdodend zoals een lange rechte autoweg soms kan zijn.. Hij was voor een groot gedeelte in een steile bergwand uitgekapt, was erg smal en kronkelig, er liepen op diverse plaatsen wilde paarden op en je reed vaak letterlijk door de wolken. En natuurlijk die imposante vergezichten. De hoogten wisselden voortdurend tussen de ong. 1100 en 1800 meter.

Het is nu gelukt na een hele nacht uploaden een stukje van de video van de rit op Youtube te zetten:
https://youtu.be/2h1gTn7A6-o
Het 2e gedeelte is wat langer en dan rij ik gedeeltelijk door de wolken.
https://youtu.be/vbyCW-t7HfU

Dus eerst van Gavarnie de weg terug naar het noorden tot dicht bij Lourdes (nee, toch maar niet bezocht), dan wat naar het westen en tenslotte de slingerweg naar het zuiden.
Uiteindelijk dan de grens met Spanje in een gebied dat er woest en verlaten uit zag, veel verkeer kwam hier niet langs.
Op de camperplaats in Sabiñánigo kwamen 2 agenten in de avond het stageld ophalen, waarschijnlijk was er verder niet veel te doen voor ze in het rustige stadje.

De volgende dag was het bergachtige landschap tot Huesca nog mooi, maar verder naar het zuiden was het vlak en droog, de enige mogelijkheid was een autoweg te nemen die door een dor gebied voer. Links en rechts zag je door de nevel bergketens en je passeerde zowel landbouw als ook industrie gebieden. De weg voerde zelfs vlak langs een atoomcentrale waarvan de opstijgende rook al van verre zichtbaar was en die ik na het passeren ook nog lang achter mij zag.
Pas na Teruel kon ik de autoweg verlaten die verder doorging naar Valencia. Daar werd het landschap weer mooi groen en bergachtig. De weg voerde mij door kleine dorpjes waar zelfs het kleinkind van de pompbediende het vak al werd bijgebracht. En dat werd heel serieus door hem gedaan, ook pakte hij na afloop een presentje voor mij en werd ik door hem en zijn opa uitgewuifd.

Waarschijnlijk zal ik de komende tijd dit verslag beperken tot het plaatsen van foto's en een pin op de kaart van de overnachtingsplekken.
Nu ben ik lekker aan het genieten van het warme klimaat aan de Zuid-Oostkust van Spanje, waar veel landgenoten en andere buitenlanders de winter doorbrengen. Wie weet blijf ik ook hier wel enige tijd.
Het klimaat hier is als in Noord-Afrika en de enige woestijn van Europa is in dit gebied.
Het kan ook zijn dat ik het Parque Nacional Siera Nevada ga bezoeken, dat ga ik nu eens rustig bekijken.
En voor jullie, bedenk dat juist het wisselen van de seizoenen Nederland zo aantrekkelijk maakt. :-)

Fijne dag verder,

Hans

Geschreven door HansVWT3