Vandaag om 6.45 uur opgestaan. Krant downloaden en even lezen. Ontbijtje verzorgd door de heer Vogele, 85 jaar. Net als de kamer, eenvoudig, sober, maar met toewijding. Leuk. Afscheid genomen van gastheer en mevrouw. Voor hen een leuke afleiding van de dag al die vreemde gasten. We lopen al een paar dagen langs de Lech. Waterafvoer uit het alpengebied. Veel water en een groot verval. Geen scheepvaart, wel veel stuwen/ meren met krachtcentrales. Wij lopen langs de oevers. Mooie natuur. Bossen, landbouw. Doorgaans mooie paadjes. Mooi om door te wandelen. Helaas wel vanaf ca. 12.00 uur in de druilerige regen. Landsberg am Lech is weer zo’n mooi oud stadje. We zitten midden in het centrum in een luxe hotel. En hebben pommes mit bratwurst gegeten in de Imbiss hiernaast. Biertje/ wijntje ertegenover. Aangeboden en gesponsord. Het regent nog steeds. Ontmoetingen. In Augsburg op de camping “hé, de vlag van Groningen”. Heb ik op de kar. Een Nederlandse jongeman die naast ons stond merkte dit op. Gisteren, wij kwamen bij de supermarkt vandaan. Loopt een man ons voorbij en hoort ons praten. “Ben blij weer eens Nederlands te horen en te kunnen spreken”. Bleek al 4 jaar in Prittriching te wonen, vanwege de liefde. Werkt in München. Wel dagelijks daardoor een uur in de file. Gisteren raakten we tijdens een pauze in gesprek met een vrouw met hond. Wat u moet weten : tijdens onze tocht kunnen we geconfronteerd worden met agressieve “boerderij” honden. Vnl. in Italië. Daarvoor heb ik een -hoge toon- fluitje gekocht waarvan het geluid zo’n hond moet afschrikken. Maar nooit uitgeprobeerd. De betreffende dame gevraagd. Uitproberen op haar hond is geen probleem, doe maar. Ik blazen. En wat dacht u ? Geen enkele reactie van de hond. Volgens de vrouw was met zijn gehoor niets mis, maar hij luisterde niet altijd goed Hoe dat moet in Italië ? Morgen een lange tocht. Ca. 28 km met flink wat hoogtemeters. Maar nu eerst Donar kijken.

Geschreven door Hansendidyopreis