Vandaag een klein stukje. 13 km. Lekker langszaam aan. Geen haast. Bordje muesli met yogurt, kopje thee, kopje koffie. Even FaceTime met Lisette, Stanley en Kyan natuurlijk. Toch belangrijke zaken vandaag. De voornamelijk vaste bewoners van de camping zijn niet uit de hoogste welstandsklasse. Het is er, in onze ogen, een beetje een zootje. Vanochtend was ik op zoek naar drinkbaar water. Was er niet vertelde een oudere vaste gast. Alles abkochen. Maar je krijgt 2 flessen van mij. Van betalen wilde ze niets weten ! Herzlichen dank ! Vanochtend vlak voor vertrek komt een oudere vaste gast op ons af. Een dame. Ich habe etwas fur sie. Een kadootje. Een steen met daarop onze tent geschilderd. De verf was nog een beetje nat. Mooi toch ! Vandaag eigenlijk alleen maar door bos gelopen. Met elke 2 minuten een opstijgend vliegtuig enkele honderden meters boven ons. Flughafen Frankfurt. En dan ga je nadenken. Wat ik dacht ? Mensen willen meer, sneller, verder, luxer, nieuwer etc. Met als gevolg. Larm (met twee puntjes op de a, maar ik weet niet hoe dat moet) macht krank. Dichtslibbende wegen met veel vrachtverkeer. Containervervoer per schip (Waddenzee/ Noordzee vervuilen). Per spoor. Onvoorstelbaar welk een hoeveelheid goederentreinen we de afgelopen dagen hebben gezien en gehoord. En trein gerelateerde gebieden. Scheepvaart over de Rijn. Industrie langs de Rijn. Razende auto’s in de stad Mainz. Overbelasting personeel. Onvoldoende gekwalificeerde mensen kunnen vinden. Belasting waarvan ik mij afvraag of mens en natuur dit aankunnen. Is de belasting nog in balans met de belastbaarheid. Moeten we niet een stapje terug. Dat willen we niet. Moet beginnen bij het onderwijs zegt Didy. Gelijk heeft ze. Tot zover mijn gedachten. Zojuist lekker pizza gegeten, met een glaasje bier en een wijntje natuurlijk. Ook wij kunnen nog wel een stapje terug, maar willen we dat ? Morgen 28 km wandelen. Moet lukken.

Geschreven door Hansendidyopreis