Vanmorgen zijn we na een bijna Nederlands ontbijt (ham en kaas) in plaats van alleen maar jam, rond half acht vanuit Acebo vertrokken naar Ponferrada.

Ik schrijf dit verslag vanaf een terras aan de rand van de Tempeliersburcht die ik veelvuldig in beeld heb gezien, tijdens het wk wielrennen van 2014.
De tocht begon met een rustige afdaling maar allengs werd je oplettendheid op de proef gesteld omdat er fikse stukken tussen zaten die behoorlijk pittig waren.
Je moet dan uiterst geconcentreerd lopen.
Maar goed dat het traject er droog bij lag, dankzij alweer een mooie warme zonnige dag. Met het weer boffen we tot dusver.

De dorpjes die we onderweg passeren worden steeds mooier en het hoogtepunt voor mij tot dusver is Riego de Ambros. Het plaatsje ligt erg mooi gesitueerd tegen de flank van een berg. De bewoners hebben veel aandacht geschonken aan het fraai optuigen van hun huizen. Een aanrader!
Beneden aangekomen in Molinaseca (toch nog op 590 meter boven de zeespiegel) start je dan aan de laatste 8 km naar Ponferrada.
Dat gedeelte is niet echt boeiend maar ja, dat hoort erbij.

Gemiddeld zijn we zo'n uur of 6 per dag onderweg. De middagroutine bestaat uit inchecken, daarna eerst 'n fikse pot bier en wat te eten, dan douchen, de was doen en soms even onderuit. Ook deze blog schrijven we doorgaans 's middags.
's Avonds is het meestal rond 7.00 a 7.30uur eten en al vroeg (meestal rond negenen) naar bed.
Want hoe je het ook wendt of keert: het dagelijkse lopen van afstanden tussen 15 en 23km in een ongewende omgeving is best wel vermoeiend.

Ik heb trouwens vanmorgen ergens onderweg nog enkele filmpjes op YouTube kunnen plaatsen. Voor wie geïnteresseerd is kijk op tonboonhof

Tot overmorgen, dan ben ik weer aan de beurt om te schrijven.

Ton

Geschreven door Els-en-ton-boonhof.reisblog