Vanmorgen om kwart voor acht op de trein gestapt in Bayonne. Na een uurtje waren we in St-Jean-Pied-de-Port. Na een stempel te hebben gehaald in het pelgrimsbureau gingen we met frisse moed van start . Maar jemineetje wat viel dat tegen zeg. We hebben eigenlijk "maar" tien kilometer gelopen waarvan 8 steil of heel steil omhoog vaak over keienpaadjes. Ondanks dat ik zo ongeveer na elke 100 meter effe op adem moest komen (gold trouwens voor zowat iedereen die we zagen) hebben we toch enorm genoten van de prachtige tocht. Aangekomen in Orrison een lekkere pot bier genomen ,stempel opgehaald en broodjes besteld voor morgen (maar effe vier euro per stuk!!). Daarna kregen we de kamer toegewezen. Ton slaapt dus vannacht met let wel negen vrouwen (meisjes) op de kamer (lijkt de familie Verheijden wel).
De kamer heeft veel weg van kleine kazerne met stapelbedden. Ton ligt in het midden bovenste bed.ππΈπΌπ±π°π°π±πππ°π Voor zover ik op dit moment weet komen ze uit Canada, Thailand, Amerika, Zuid-Afrika, Finland en Tegelen.
Lig op dit moment uit te rusten op m'n wantsen bedje en warempel ik hoor Ton boven me snurken. Ga ophouden en hem waarschuwen want hier heeft dus letterlijk de hele wereld last van.
Tot volgende keer.
Els
Geschreven door Els-en-ton-boonhof.reisblog