Na het ontbijtje bij de paters bestaande uit roerei, een brok oud brood, jus d'orange en koffie vertrokken bij prachtig weer vanuit Lizarra/Estella naar Villamayor de Monjardin.
Het waren weliswaar weer 250 hoogtemeters stijgen maar we besloten vandaag rustig aan te doen en niet teveel kilometers te lopen.
Gisteren was ik compleet "out"! Maar een goede nachtrust van 23.00 uur tot 5.30uur doet veel.

Voor ons en achter ons pelgrims en pelgrims. Buen camino, buen camino en how are you? I'm fine but "the hip " he,"the hip"!!
Het gaat trouwens goed met " the hip". Kreeg gisteren pas last na 12km keienpad op en af. Goed instrijken zoals ik al zei met Teufelskralle, veel water drinken en lopen, lopen. Eigenlijk onbelast maar ik heb een manier gevonden om, met gebruikmaking van de stokken, de heup te ontlasten.
Veel pelgrims laten hun bagage trouwens vervoeren maar wij niet he (of nog niet)! In sommige albergues mag je niet verblijven als je de bagage laat vervoeren of als je met de bus komt.

We lopen weer door een prachtige streek en drinken koffie in Azqueta. Daar ontmoeten we ook weer David en Maria uit Queensland Australië. We hebben een paar dagen geleden kennis met hen gemaakt. Hij had koorts en we boden hem paracetamol aan. Volgens mij kennen ze dat in Australië niet want hij keek of hij water zag branden. Maria deed een soort Red Bull in zijn drinkwater. Vanaf die tijd komen ze enthousiast op ons toerennen als we ze tegenkomen. Hallo Iels and Tun, how are you today? En vervolgens beginnen ze een partij tegen ons aan te kletsen daar heb je niet van terug. Ze vallen elkaar constant in de rede (voor de beeldvorming zoiets als Ton en ik maar dan erger). She is "his big love "en "his big love "wijst me alles aan in een boekje terwijl hij er ondertussen doorheen kletst. Ik knik maar wat en probeer er geïnteresseerd bij te kijken maar versta de helft niet.
Handig is dat zij ons ook niet verstaan dus ik zeg tegen Ton: zullen we? Zeggen bye bye en lopen door.
By the way: Maria trok haar schoenen uit. Ze had haar voeten vol blarenpleisters. "Oh...oh. .do you have so many blisters?" vroeg ik. "Only one the rest is prevention".
Had me misschien ook preventief aan mijn heup kunnen laten opereren!!

Inmiddels zijn we in Villamayor gearriveerd. Het is 12uur en we zitten gezellig op een terras bij de kerk met andere pelgrims. Net wat boodschappen gedaan shampoo, fruit, muesli-repen en........bier. We hebben ook nog de wijn die we onderweg uit de muur konden tappen (zie foto).

De albergue gaat pas om twee uur open maar we zitten hier heerlijk.
En terwijl we dit aan het schrijven zijn wie komen daar om de hoek? Lenie en Jos uit Heibloem onze bekenden uit de oefenperiode die twee dagen voor ons van Somport van start zijn gegaan. Gezellig zeg!

Wat het trouwens handig maakt is dat Ton zijn talen zo goed spreekt (Engels, Duits en Frans). Ook loopt ie als een kievit. Was zonder mij, vrees ik, al bijna in Santiago geweest.
Groetjes Els.

Ps ha Miep wat doe je in Engeland? Vakantie ? Groetjes ook aan Martin.

Hermien we kijken elke dag wat we lopen. Hebben geen vast plan. En dat slapen in die refuges vinden we prima. Ben je wel gewend als je uit een gezin van elf komt! .

Groetjes Els

Geschreven door Els-en-ton-boonhof.reisblog