Vanmorgen alweer vroeg vertrokken uit Logrono. Dat het een grote stad betrof bleek wel uit het feit dat we bijna een uur onderweg waren vooraleer we Logrono uit waren.

Het had afgelopen nacht geregend maar nu was het droog en best lekker om te lopen. Langzaamaan werd ook de omgeving weer wat aangenamer nadat we aanvankelijk eerst een flink stuk langs een autosnelweg moesten.
Edoch.....de weersvoorspelling voor vandaag werd plotsklaps werkelijkheid. We hadden onze poncho's goed en wel om of de regen viel werkelijk met bakken uit de hemel. Tot overmaat van ramp (nou ja ramp is wel een groot woord) begon het ook nog te onweren. In het open veld is dat geen pretje. Het regende zo hard dat de poncho's, ondanks de ogenschijnlijk goeie kwaliteit, er niet tegen bestand bleken zodat we toch behoorlijk nat werden.

Tegen de tijd dat we Navarette naderden werd het geleidelijk droger en konden we een etablissement opzoeken om onze natte spullen even af te doen. De warme koffie, iets lekkers te eten plus wat droge kleding vormden de basis voor de rest van de route naar Ventosa.
Aangekomen in hostel San Saturnino bleek dat, behalve twee dames uit Kempten die we al diverse keren ontmoetten, ook Jos en Lenie hier onderdak hadden gezocht.
San Saturnino is een echt pelgrimshostel waar je op de slaapzaal maar beperkt ruimte hebt. De sanitaire voorzieningen zijn verder wel ok.

Ik zag op internet dat Ventosa aan haar eigen ondergang bezig lijkt te zijn. In 1857 telde het plaatsje nog 636 inwoners en in 2013 nog maar 163. Hopelijk zit daar nog een goeie kok bij want ik heb trek (is 3e donderdag van de maand en normaal ben ik dan bij de kookclub).

Els heeft vandaag voor het eerst haar rugzak laten transporteren naar de plaats van bestemming. Dat zal ze de rest van de trip blijven doen want het loopt voor haar een stuk gemakkelijker en het ontlast haar heup.

Ton

Geschreven door Els-en-ton-boonhof.reisblog