Gisteren hebben we al besloten om vandaag een rustdag te nemen. Ik heb een blaar zowat zo groot als de helft van de bal van de voet.
Vanmorgen dacht ik dat 't wel weer ging maar Ton was onverbiddelijk.

We hebben vanmorgen eerst lekker ontbeten in een barretje. Er kwam nog effe een lollige Italiaanse Engelsman langs. Hij vond het een beetje idioot dat de meesten zo vroeg vertrekken. Hij tekent in elke plaats waar hij komt eerst de kerk. Daar doet hij 'n uur of twee over en dan vertrekt hij pas.

Om negen uur hebben we een taxi gebeld om ons naar het volgende adres te brengen in Ledigos. In refuges en pelgrims hostels mag je doorgaans maar een nacht verblijven.

Hoe Ton het voor elkaar krijgt weet ik niet maar zelfs met een Spaanse taxichauffeur die helemaal geen Engels spreekt is hij op een gegeven moment in een gesprek verwikkeld. En ik natuurlijk vanaf de achterbank: "wat zegt ie nu en wat zeg jij nu?"
Ik hoor hem op een bepaald moment zeggen:"problemos signorita"
Pardon......was ik het niet vanmorgen die toch wilde gaan lopen??!!
De taxichauffeur zei dat ze het druk hebben met het vervoeren van pelgrims.
Verder had ie het nog over het landschap, het weer, de werkeloosheid en een ongeluk dat was gebeurd.
Het stuk dat we gemist hebben is niet bepaald het mooiste stuk . Het is een dor gebied van de Meseta die loopt van Burgos tot Leon. Ben bijna blij als 't weer wat geaccentueerder wordt want het zijn eindeloze vlaktes waar elke kilometer er wel drie lijken.
Vandaag nog effe lekker relaxen maar ik heb eigenlijk weer zin om verder te lopen.

Saludos,

Els


De foto's laten voorbeelden zien van een in Ledigos nog alom aanwezige oude bouwstijl. De muren zijn opgetrokken uit geperst stro gevuld met keien en afgestreken met leem.

Geschreven door Els-en-ton-boonhof.reisblog