Gisteren nog de beroemde Bar Elvis bezocht in Reliegos waar we ook sliepen. Je lacht je kapot. Het is werkelijk van voor tot achter en van links tot rechts volgekladderd met namen van camino gangers. (Onze naam staat er nu ook. Els en Ton 30-05-2017).Een AdHD baasje rent, zingt en bedient de gasten. (Zie foto).
Omdat we zo'n fijn adresje hadden om te slapen en we het sneu voor die lieve man vonden om er niet te eten hebben we er 's avonds het peregrino menu genomen. (De man zichtbaar blij)
Daarna nog effe met een paar Ieren gesproken.
We zijn samen tot de conclusie gekomen dat de municipal auberges vaak niet "je van het zijn".
Echter toen ik zei dat ik die auberges van de kerk ook niet zo mijn ding waren werd het stil. (Shit, Ieren he, streng katholiek). Het Elvis café vonden ze ook drie keer niks. Vervolgens ging vrouw Ier me opnoemen waar ze de rest van de Camino overal al geboekt had tot in Santiago toe. Ik kreeg ineens verschrikkelijk slaap en ben naar bed gegaan😴.
Er waren ook nog Amerikanen in het hostel. Een moeder en een zoon van twee bij een zo ongeveer. Zal die de Camino uitlopen?

Vanmorgen om half zeven op pad gegaan van Reliegos naar Arcahueja. We wilen morgen op tijd en nog fit in Leon zijn zodat we energie zat hebben om de stad te bekijken.
Het was vanmorgen heerlijk om te wandelen . In Mansilla de las Mulas hebben we om acht uur lekker ontbeten. Verse croissants en jus en koffie. Verder in Villarente nog koffie gedronken. Onze fleecevesten konden uit want het werd weer behoorlijk warm.
Wat minder was: we hebben hele stukken langs een drukke weg moeten lopen, maar ook dat is de Camino.
Nog steeds komen we relatief weinig pelgrims tegen.

Ton geniet met volle teugen. Het lopen kost hem weinig inspanning en ik vind dat hij er ook nog nooit zo goed heeft uitgezien. Hij kan lekker ook niet naar de kapper want ik vind dat langere haar veel lolliger😉😁
Mij kost het lopen nog steeds wat meer energie. Het zijn met name mijn voeten waar ik dan last van heb.
De eerste tien kilometer gaan prima. De vijf erna ook, maar daarna heb ik het idee dat ze de dorpjes waar we zijn moeten steeds verder weg leggen. Ton loopt dan meestal voorop en roept: nog drie kilometer, nog een kilometer, nog 500 mtr, nog 250 mtr. En ik : nog zover ? 250 mtr.? !!!
Dus physiek blijft 't een hele klus. Cultureel gezien hebben we natuurlijk in Burgos uitgebreid de kathedraal bezichtigd, maar alle kleine oude kerkjes (waar ik zo van gecharmeerd ben omdat daar de stenen spreken) zijn dicht op het moment dat wij er zijn!!!

De natuur is vaak overweldigend.

En Huub, ik snap nu hoe lekker bier kan zijn. Na een wandeling van 18 a 20 kilometer in de zon word ik bijna lyrisch van bier!
Proost en groetjes uit een zonnig Arcahueja.

Els.

PS ik hoor zo vaak buen camino tegen me zeggen dat ik het tegen iedereen terug bleer. Ook tegen iemand die stijf in het pak gaat werken of tegen de bakker.😃😃😂

En van de Elvis bar hebben we nog een filmpje op YouTube geplaatst (voor de liefhebbers).

Oh ja Jan, ik hoop dat de twee foto's van de ooievaar het een beetje goed maken. Voor de rest zien we hoofdzakelijk "flotsen" en zwaluwen.
We horen nog veel andere soorten maar het is erg lastig ze in beeld te krijgen.

NB Daan de Mooij: "flotsen" zijn mussen. Het stikt er hier van (gelukkig). Geen vogelvide nodig😀😀. Groetjes aan iedereen. Ton

Geschreven door Els-en-ton-boonhof.reisblog