Ella -> Udawalawe

Gisteravond kwamen we in het donker aan in ons hotelletje. Ons uitzicht vanochtend was dan ook een aangename verrassing. Op de eerste foto zie je wat wij vanochtend bij het opstaan zagen. Veel tijd om ervan te genieten hebben we niet, want hebben een lange fietsetappe gepland. Om 6.30 uur zitten we al op de fiets.

Ze zegt ‘no’ en schudt haar hoofd. Dat lijkt heel duidelijk toch? Maar niet in Sri Lanka. Hier betekent schudden met het hoofd namelijk ja. En dat is best lastig, hebben we gemerkt. Het zit zo ingebakken! En dan zijn er ook Sri Lankanen die goed Engels spreken, en zich hebben aangeleerd om het hoofd te schudden als ze nee bedoelen. Maar nu zitten we bij dat kleine winkeltje, waar twee zussen de scepter zwaaien. Engels spreken ze niet. De zuster met de rode-bloemenjurk bakt platte broodjes op een gasfornuis. Zij neemt het voortouw. Ze zet plastic stoelen voor ons neer zodat we onze gesuikerde broodjes kunnen eten. Ze snijdt bananen voor ons af van de tros. En natuurlijk wil ze op de foto, graag zelfs. Haar zuster - roze rok, geruite blouse - blijft in het winkeltje staan en bekijkt ons van een afstandje. Tot ze opeens iets zegt over ‘foto’. En als ik haar vraag of ik ook van haar een foto zal maken, zegt ze no en schudt haar hoofd. Is nee nu nee, of toch ja? Lastig hoor! Als we na een kwartiertje afscheid nemen, geeft de stille zus aan dat we even moeten wachten. Ze loopt haar tuintje in en komt terug met een paar (voor ons onbekende) vruchten. Die krijgen we mee. Wat een schat! (Inmiddels weten we dat het ‘zoetzakken’ zijn)

Het is een prachtige fietsdag. Na een lange afdaling (750 m dalen in 20 km), fietsen we over rustige weggetjes langs meren, bergen, jungle, rijstvelden, bananen en nog heel veel meer moois. Zo nu en dan een dorpje, een tempel of een stoepa. Veel vrolijke en vriendelijke mensen. Op een paar keffertjes in de ochtend na, zijn de vele honden weer gewoon sloom; we hebben geen last van ze. En we zien olifanten! Bij het Udawalawe National Park. Achter een soort hek van schrikdraad, ze kunnen de weg dus niet op. Gaaf. Verder zien we onder meer neushoornvogels en pauwen; wat een bijzondere vogels zijn dit toch. Nieuwe ‘spots’ zijn de bruine klauwier en de ceylonrupsklauwier (mooi scrabblewoord!).

We overnachten in een huisje midden in het groen. Ja, natuurlijk heeft hij een koud drankje voor ons. Hij springt in zijn auto en staat 10 minuten later met twee koude colaatjes bij ons huisje. We vermoeden dat hij onze warme maaltijd ook uit het dorp ophaalt:-)


101 km gefietst.

Geschreven door Ruudsandra