Pakxon -> Savannakhet

Als snel gaat het asfalt over in een hobbelige gravel road. Er is nauwelijks verkeer, er wonen dan ook weinig mensen aan deze weg. En zo kan het gebeuren dat we al bijna 25 km op de teller hebben staan als we eindelijk aan een noodlesoep-ontbijt zitten.

We fietsen weer door landelijk gebied. Onverhard (het leukste!) en over kleine asfaltwegen. Veel, soms spannende, bruggetjes. Bos en landbouw wisselen elkaar af. Mais, cassave, papaya, bananen, kokosnoten - en van alles waarvan we niet goed weten wat het is. Veel rijstvelden liggen er momenteel dor bij.
Het Stone House, een oude Khmer tempel vlak langs de route, blijkt niet veel voor te stellen. Omdat we fout rijden, komen we wel bij een prachtige moderne tempel uit en een enorme boeddha in aanbouw. Niets mis dus met een keer fout rijden!

Het aantal grote en luxe huizen valt vandaag echt op. Is dat een trend die naar het noorden doorzet? Of fietsen we vandaag toevallig door een welvarend gebied? Prachtige huizen, vaak in felle kleuren geschilderd, met goudkleurige hekken erom heen. Het leven langs de weg is daardoor ook anders: we zien veel minder mensen. De grote huizen hebben luiken voor de ramen - om hitte buiten en de airco-koelte binnen te houden. Voor ons als fietsers is dit eigenlijk minder leuk. Eindpunt voor vandaag is Savannakhet. Een flinke plaats, dus snel douchen en de stad in.

Ze hangen wat rond, kletsen met elkaar, zijn druk met hun telefoon en halen zo nu en dan een koud drankje bij het stalletje. De monniken bij de Wat Sayaphourn in Savannakhet, een van de mooiste tempels van Laos. Pubers zijn het nog, sommigen wat ouder. En ze willen weten waar we vandaan komen, en wat we doen. Ze drommen om Ruud’s telefoon als hij op een kaartje aanwijst hoe we van Cambodja via Laos en Vietnam naar China fietsen.

Voordat we aan deze fietsreis begonnen, hadden we een bepaald beeld bij tempels en monniken. Formeel, plechtig, mythisch misschien wel. Niets van dat alles. Bij de tempels klinkt vaak luide muziek, er spelen kinderen, er staan brommers, er wordt geklust. En net als de jongens hier, gedragen de monniken zich net als de andere mensen die we ontmoeten: enorm spontaan.

We sluiten de dag af op de Night Market: een plein vol met eettentjes.

85 km gefietst.

Geschreven door Ruudsandra