Thalang -> Lak Sao

Ampai kan het zich nog goed herinneren. Ze was een jaar of 12. Het huis en het kleine guesthouse van haar familie stonden in het bos, vlakbij het riviertje. Er zou een dam komen, daar werd al jaren over gepraat. Toen kwamen de mensen van NTPC langs met een landkaart. De familie moest kiezen waar ze naar toe wilden verhuizen. De NTPC zorgde een nieuw huis, mét elektriciteit. Blij zijn ze er nooit mee geweest, vertelt ze, terwijl ze het bootje behendig tussen de dode bomen manoeuvreert. Het leven is er niet makkelijker op geworden. Veel mensen zijn weer gaan jagen (stropen), ook is er weer meer illegale houtkap. Ampai laat ons de zonsopkomst op het meer zien. Een fotogenieke omgeving, dat staat buiten kijf. Maar de impact is groot.

Wederom een prachtige fietsroute vandaag. We laten het meer al snel achter ons. Veel bos, soms afgewisseld met landbouwgrond. Eenvoudige dorpjes onderweg waar ondermeer de Hmong-minderheid woont. Er ligt veel rijst en cassave te drogen langs de weg. Daarna wordt het landschap meer open met mooie vergezichten. De laatste kilometers vallen mij (Sandra) zwaar. Sinds vannacht buikloop en ik voel mij steeds beroerder. De rest van de middag lig ik in bed.

52 km gefietst.

Geschreven door Ruudsandra