Pho Rang -> Lao Cai -> Sapa

Ja, hij kan wel lunch voor ons maken. Hij gebaart ons om te gaan zitten: een smerig tafeltje dat vol staat met lege kopjes. Uit een plastic zak haalt hij een hand gekookte noodles. Zo gaat dat in veel van de eettentjes onderweg: de noodles zitten in een plastic zak. Door die zak aan te wijzen, maken ze meestal duidelijk dat ze noodlesoep voor ons kunnen maken. Zo ook hier. Uit de vitrinekast pakt hij een stuk kippenvlees. Vermoedelijk ligt dat er al een tijdje: het is inmiddels bijna 12 uur (en een graad of 25). Ernaast staat een grote pot met een cobra erin. Als hij even later 2 kommen met soep op tafel zet, haalt zijn vrouw nog ergens een bakje met rauwkost en stukjes limoen vandaan. Ook dat ligt er duidelijk al een tijdje. Hij brengt ons ook nog wat te drinken: iets limonade-achtigs in een zelf gevuld plastic flesje. De buitenkant en de dop zijn besmeurd met vleessap. We kijken elkaar bedenkelijk aan. Je moet sowieso geen smetvrees of zwakke maag hebben als je hier op fietsreis gaat, maar dit valt toch wel op. Als we vandaag ziek worden, dan ligt de oorzaak hier. Met toch iets minder plezier dan normaal slurpen we onze miesoep naar binnen. De limonade laten we maar staan.

Vandaag fietsen we via een prachtige route naar Lao Cai, bij de grens met China. Op de berghellingen zien we voor het eerst theeplantages. Steeds meer winkeltjes en eettentjes zijn gesloten, toch is er vandaag nog een flink aantal markten. We zien hier steeds vaker vrouwen in een opvallende bontgekleurde rok en een hoofddoek. Dit is traditionele kleding die vooral door de H’mong minderheid wordt gedragen.

Morgen is het Tet. Toen we een tijdje geleden beseften dat we met het Vietnamees nieuwjaar in Vietnam zouden zijn, was onze eerste reactie: tof! Toch werd ons al snel duidelijk dat dit niet persé de ideale tijd is om hier te fietsen. Tet wordt in familieverband gevierd en winkels en restaurantjes zijn gesloten. Soms 1 dag, soms wel een week. Idem voor de kleinere hotelletjes, die vaak bij mensen thuis zijn, en waar we als fietser vaak afhankelijk van zijn. Het beste lijkt te zijn om tijdens Tet op een toeristische plek te zijn, in een hotel inclusief restaurant. En we hebben besloten dat dat Sapa gaat worden. Een stadje in de bergen, vooral bekend vanwege de mooie rijstterrassen en de kleurrijke markt. De 40 kilometer (en 1300 hoogtemeters) vanaf Lao Cai doen we met een taxibusje. We hebben een bungalowtje gereserveerd buiten de stad, met uitzicht op de bergen. Een prachtige plek voor 2 rustdagen!

77 km gefietst, 40 km met taxibus.

Geschreven door Ruudsandra