Ninh Binh -> Huong Son

In de 10e en 11e eeuw was Vietnam een keizerrijk. Hoa Lu, dat net buiten Ninh Binh ligt, was de hoofdstad. Een paar mooie toegangspoorten en tempels zijn er nog steeds. Erg fraai, bekijk de foto’s maar.

We vallen in herhaling: wat is het hier prachtig. Het is fantastisch om door het karstgebergte te fietsen, langs de rijstvelden en te genieten van het uitzicht. En voor het eerst deze reis zien we volop vogels. IJsvogels, ooievaars (Indische Gaper), lepelaars, ralreigers, grote en kleine zilverreigers. Mooi mooi mooi. We staan vandaag vaker naast de fiets dan dat we op de fiets zitten. Ruud sjouwt al weken ‘voor niets’ zijn telelens mee, hij kan zich nu eindelijk uitleven. En de zon schijnt ook weer (dat is sinds we Vietnam zijn geen vanzelfsprekendheid), dat maakt alles nog mooier.

Al een paar dagen schrijven we in ons blog over rijstvelden. Dat is niet zo verwonderlijk: Vietnam is een van de grootste rijstproducenten ter wereld. Het grootste deel van de bevolking leeft van de landbouw en rijst is veruit het belangrijkste gewas. De bodem is vruchtbaar en er wordt dankbaar geprofiteerd van de vele regenval. Op de rijstplantages is een groot netwerk van dijken, dammen, kanalen en sloten voor irrigatie en overstromingsbeheer.

Tussen de rijstvelden en landerijen in, zien we veel grafmonumenten. En daar is Sandra altijd door gefascineerd. Soms zijn het grote begraafplaatsen, maar ook vaak maar een paar graven bij elkaar. Soms groot, soms klein. Soms overdadig, soms basic. Hierover later meer!

75 km gefietst.

Geschreven door Ruudsandra