Sigiriya -> Polonnaruwa

‘Elephant!’ roept de Sri Lankaan die ons tegemoet komt fietsen. Of er daadwerkelijk olifanten op de weg zijn, of dat het een algemene waarschuwing is, weten we niet. Al meer locals hebben ons er vanochtend op gewezen dat we in olifantengebied zijn. We fietsen langs Minneriya National Park met moerassen, open vlaktes en tropisch bos. Hier leeft de grootste populatie Aziatische olifanten ter wereld. En die steken wel eens de doorgaande weg over, dus oppassen geblazen. De grote hopen verse olifantenpoep midden op de weg even verderop doen vermoeden dat hier inderdaad zojuist nog olifanten liepen. Een uurtje later krijgen we alsnog een kudde olifanten te zien. Gelukkig niet op de weg, maar op zo’n 100 meter afstand in het bos. Wat een gaaf gezicht. Even een foto maken (helaas niet erg duidelijk) en dan snel verder fietsen.

Het winkeltje waar we stoppen, blijkt van het ‘7e field engineer regiment’ te zijn. Een militaire legereenheid die verantwoordelijk is voor ondermeer het bouwen van bruggen en het opruimen van mijnen. De sappers, worden ze ook genoemd. Lochane, een jonge dame in legeruniform, ontvangt ons allerhartelijkst. De sterren die ze als oorbellen draagt, matchen met de sterren op haar epauletten. Het winkeltje is voor de militairen die hier zijn gelegerd, maar ook voor ‘civilians’, legt ze uit. Onder het genot van een mierzoet frisdrankje en een broodje hebben we een leuk gesprek.

De fietsroute is wederom prachtig. Jungle, rijstvelden, tempels, vogels, apen. Wat een genot om hier te fietsen. En de honden... die zijn gewoon weer relaxed, heel prettig. Aan het begin van de middag checken we in in een hotelletje in Polonnaruwa. Genoeg tijd dus om deze mooie stad - vol met monumenten - te bezoeken. Het loopt echter anders. Ik voelde mij sinds vanochtend al niet helemaal fit, en besluit om na twee happen lunch naar bed te gaan. Ruud gooit 's avonds zijn avondeten eruit en komt ook naar bed. We voelen ons echt beroerd. Pech!


54 km gefietst.

Geschreven door Ruudsandra