Deze morgen om 8u trokken we de deur achter ons dicht en het begon te regenen, niet hard maar toch gestaag. De kinderen op weg naar school liepen voorbij in hun t-shirts, moeders zochten naar hun regenscherm. In de meer noordelijke steden zouden er nu regenscherm verkopers opduiken, hier niet. Het enige wat belangrijk is bij deze hitte is dat je rugzak niet nat wordt, de rest geraakt toch doorweekt.

Het buiten en binnengaan van een stad is altijd rommelig. Vanaf, of tot de stadsgrens, stapelt het
vuilnis zich op, zijn richtingen wat moeilijker te vinden door het verkeer. Vandaag volgen we de via Trajana, niet Appia zoals fout aangeduid. Een groot stuk ging door een park dat mooi onderhouden is met prachtige bomen en olijfplantages. Regelmatig kom je er Trulli tegen, dat zijn kleine stenen huisjes gemaakt van keien met een typisch rond dak.

We waren tegen de middag in Bitonto dat al zijn verwachtingen inlost. We hadden een kamer in een van de kleine steegjes rond de kathedraal. Het was moeilijk te vinden, zelfs als je de weg vroeg kende niemand het ondanks het feit dat het om de hoek lag. We hebben voor de veiligheid s’avonds de weg geregistreerd met Strava om de weg terug te vinden.

Na de was en de siësta zijn we we historische stad gaan verkennen. De kathedraal uit de twaalfde eeuw in Romaneske stijl is fascinerend ( weer eens). Ik vind dat er trouwens wat Byzantijnse invloeden inzitten. We gingen wat verder en Myriam dacht een pastorie te zien en ging vragen voor een stempel. Wat verder kwamen we op de Piazza Cavour, het centrum voor vele steden, met een stadspoort en een verdedigings toren uit de veertiende eeuw. Wat opvalt is dat achter elke hoek wel een kerk of kerkje staat. Op het pleintje voor ons terras staat er ook zo’n oud, piepklein kerkje.

Het was intussen 19u en we gingen op zoek naar een restaurant ( wetend dat ze voor 20u niet eten). Myriam ging onderhandelen met de baas , die Engels sprak en hij wou een extra doen. We bleven wat praten over de VF en hij wees ons een kelner toe die Frans sprak. Daar waar andere gasten een menu kregen vroeg hij ons: wat gaan we eten? En ter plekke stelde hij een menu voor: een pasta met in de oven gebakken tomaatjes voor Myriam en steak met sla en frietjes voor mij. Daarbij bier en Prosecco en als afsluiter limoncello en koffie. Intussen hoorden we dat Lukaku gescoord heeft.

Dank zij Strava zijn we terug thuis geraakt. Morgen dalen we verder af naar Bari voor een wandeling langs het strand en weer….een kathedraal.

Geschreven door MGtevoetnaarRome