Toen we wakker werden in ons Fawlty Towers hotel was er geen zon, hemel bewolkt, wind en 10 graden minder warm, zalig weer zeg je nu. Beneden wachtte de plaatselijke Miguel zoals we hem gisteren achtergelaten hadden, zelfde plaats, zelfde kleren, zelfde blik. Maar het ontbijt was voortreffelijk , de bakker was terug open, de croissants vers, de koffie lekker. Onze dank bij het afscheid werd beantwoord door wat welwillend geknor .

De weg was een rechte lijn 16 km door de velden om wat omschreven was als een heirbaan, maar eerder een stoffige aarden weg. We moesten langs een stortplaats en door de velden zag je een lange stoet vrachtwagens aanschuiven, de boeren waren in de akkers lange groeven aan het trekken om de verwachte regen wat te kunnen opvangen al leek dat een verloren zaak, je kan evengoed van kasseistenen hetzelfde verwachten. Maar dat gaf alleen maar meer stof. Ik vroeg me af of de Romeinse legioenen die langs deze wegen liepen ook bezig waren met het merk van schoenen, het zoutgehalte van hun spieren in deze warmte, het juiste type lichtgewicht slaapzak. Maar in de verte zag je al de torens van de kathedraal en dat zette vaart in onze pas.

We zijn gelogeerd in de CIS , dat is een Franse keten voor internationale ontmoetingen tussen jongeren. Een mooi onderkomen met al wat je nodig hebt.

Reims beschrijven hoeft niet, je hebt de kathedraal waar koningen en keizers gekroond zijn met de wereldberoemde glimlachende engel en de glasramen van Chagall. Er zijn de vele art-deco gebouwen. (De reden is dat gans Reims , ook de kathedraal,na de eerste Wereldoorlog terug opgebouwd werd en dat was de periode van art deco). Prachtig, maar waar weinig toeristen zijn is de abdij van de heilige Remigius ( de bisschop die Clovis doopte).

We hebben van de rustdag gebruik gemaakt om wat logement te zoeken voor de volgende dagen, het was moeilijker dan gedacht, maar is met de hulp van het toerismebureau wel gelukt. Weliswaar met wat omweg, je moet altijd duidelijk maken dat je te voet bent en een omweg van 5 km niet niets is. Verder hebben we alles in de was gedaan. Ik hoor sommigen al denken “nu pas”, maar we wassen wel iedere dag onze stapkleding. De tijd dat het wierookvat in Compostela diende om de stank van de pelgrims te verdrijven is al een tijdje achter de rug ( toch voor de meeste).Het vinden van een wasdraad is altijd improviseren, maar 25 jaar ervaring helpt hierbij. En verder hebben we onze spieren wat rust gegeven en lekker gaan eten, want vanaf morgen is het terug improviseren met beschuiten en wat blik.

Tot horens

Geschreven door MGtevoetnaarRome