Als je op een appartementje zit ga je wat inkopen doen en maakt zelf iets klaar.
Je koopt dan wat fruit, groenten, brood, gerookte vis en een fles frisante wijn (waarbij je je afvraagt of je voor die prijs er niet wat meer meeneemt). Het punt is dat je dan een zak vol hebt en na sorteren een emmer vol verpakking, we zijn niet goed bezig.

Het heeft nogal wat geregend de voorbije nacht en ook nog deze morgen. Er was gewaarschuwd voor werken op het pad en we kregen een GPX bestand doorgestuurd. Dat werkte prima, een heel verschil met 30 jaar geleden waar je verloren liep en je dan stond af te vragen waar je op de kaart zat en of je er nog wel op zat. Tegenhanger is dat iedereen weet waar je zit, zo kregen we al vragen in de zin van: we zien dat jullie op het pad zitten, geef eens wat info.

Vandaag was het vooral dalen wat niet mijn favoriete bezigheid is, zeker niet op een pad vol met keien. Ik heb veel respect voor Nepalese gidsen, zij lopen naar beneden en het is of ze geen kei raken . Ik ga in onderhandeling met elke kei om te vragen of hij stabiel ligt en ik hem mijn gewicht mag toevertrouwen. Het is nog erger geworden met mijn val van vorig jaar en Myriam bezwoer me om niets te breken, want mensen van onze leeftijd komen ze niet meer redden of met grote tegenzin, en met de bedenking: blijf op die leeftijd beter achter je stoof zitten.

De wandeling liep verder langs een kanaal met een ommetje naar een historisch stadje ( dat zijn ze allemaal) op een berg (idem):Priverno. Daar iets gedronken en verder naar de Cisterciënzer abdij van Fossanova, die prachtig gerestaureerd is. Het pad loopt er doorheen. Dat was eigenlijk het eindpunt van de etappe, maar we vonden er geen overnachting. We stappen dus door naar Fossa waar we nu in een B&B overnachten langs de weg. De eigenaar brengt ons straks naar een trattoria en komt ons er na het diner terug oppikken.

Geschreven door MGtevoetnaarRome