Frankrijk, Besançon

We waren vroeg in la Vieille Auberge van Cussey-sur-l’Ognon. Een geluk, het heeft de ganse namiddag gegoten Onze medestappers van wie we afscheid hadden genomen kwamen in de namiddag toe, het was te ver tot Besancon. We waren de enige gasten bij een waard waarvan het BMI niet te peilen was, het eten was wat je van een dorp in het woud kan verwachten, vegetarisch eten moest nog gedefinieerd worden. We hebben de volgende ochtend terug afscheid genomen. Voor Gabriele is het de laatste dag, zijn verlof zit erop. We hebben afgesproken in oktober in San Miniato, hij maakte wel nog een lijstje van de eetbare pastagerechten.

We zitten nu in Besancon en nemen er een rustdag. De stad heeft een geschiedenis van in de Romeinse tijd, ze noemde toen Vesontio, ze maakte later ook deel uit van Bourgondië en de Zuidelijke Nederlanden. In de kathedraal zie je nogal wat kunstwerken die uit Vlaanderen komen. Het heeft een mooie , oude binnenstad in een meander van de Doubs. De binnenstad is mooi homogeen (VDB en Depauw zijn hier niet langs geweest), de laatste vernieuwer moet Vauban geweest zijn. Er zijn veel smalle straten met kleine winkels. De nieuwe stad ligt errond gebouwd tegen de heuvels aan. De paar kerken die we bezochten zijn moeilijk in te schatten qua stijl, de kathedraal is constant herbouwd. Boven de stad ligt een citadel. Hier is ook Victor Hugo ( voor de jongeren onder ons: een schrijver die onder andere Les Misérables en De klokkenluider van de Notre Dame schreef) geboren met dus bijhorend geboortehuis, museum, plein, standbeeld en café.

We hebben nu al een derde van de afstand afgelegd, tijd dus om alles in de was te doen en wat te plannen voor het Zwitserse deel van de tocht.

Als we eens terugkijken naar de voorbije 4 weken dan hebben we alleen positieve ervaringen. De voeten mopperen niet meer als we weer op stap gaan, alle tenen hebben hun plaats gevonden. Het wandelen kost nog weinig moeite, al moeten de bergen er nog aankomen en moet je attent blijven voor alle pijntjes. Je leert wennen aan en genieten van alle mogelijke gerechten, je proeft van de streekwijnen en Leffe, je leert slapen op alle mogelijke matrassen, van veldbed tot king size. Je hoopt niet wakker te worden zoals een medestapper, compleet overbeten , wat ons een paar jaar geleden ook overkwam in een B&B.

Het is vooral een vooruitgaan geworden in het landschap, in de geschiedenis van de dorpen en steden die je tegenkomt, een rustig nadenken met wat je aan het doen bent zonder teveel te plannen. Het is genieten van het praten onderweg met elkaar en de mensen die je tegenkomt. Maar ook met een groot gevoel van dankbaarheid dat we dit samen kunnen doen.

Tot later
Guido en Myriam

Geschreven door MGtevoetnaarRome

25 aug 2018Door de wouden van Franche-Comté

30 aug 2018De bergen in ....

Al 6 reacties bij dit reisverslag

Myriam en Guido ik geniet van jullie reisverhalen echt SUPER, ik moet er nog aardig wat lezen, ben wat laat in het verhaal gestapt maar eens de vakantie voorbij is ga ik van jullie voettocht nog op mijn gemakske genieten, voor 't ogenblik nogal druk met de opvang van de kindjes Alvast bedankt om ons op zo een fijne manier te laten mee genieten van jullie gedurfde onderneming. Het ga jullie goed JU
Julienne 2018-08-27 23:14:10

Goed om te lezen dat jullie het uitstekend stellen . Ik was al bang dat jullie voeten nu tot op den draad versleten zouden zijn , ongeneselijk toegetakeld met knobbels , eeltplekken , open kloven en blaren. Maar gelukkig is het net omgekeerd. Op jullie eindbestemming in Rome rommelt het duchtig . De Heilige Katholieke Kerk kruipt er door het stof en de modder ( Paus Franciscus noemt het zelfs "kaka", een woord dat nooit voortkwam in het vocabularium van de geestelijke leiders van onze Moeder de H. Kerk). Het moet dus wel erg gesteld zijn. Tegen dat jullie er zullen aankomen is de kans groot dat er geen paus meer is , want Franciscus wordt ook beschuldigd (door een vroegere kompaan van hem) om al dat pedofiel gedoe in de doofpot gestopt te hebben. Kortom een Vaticaanse paleisrevolutie lijkt stilaan op gang te komen. En binnenkort gaan ze waarschijnlijk opnieuw indiaantje spelen en kijken welke rook uit de Vaticaan schouw zal komen. Een zegen "urbi et orbi" op het plein van het Vaticaan , zit er dus minder en minder in. Maar het zijn taaie jongens , dus houden ze nog wel tijdje het hoofd boven het water van hun stinkende put. Succes nog bij jullie staptocht naar het voorgebergte.
Roger 2018-08-27 23:39:31

Het mooiste wat er is: dankbaarheid voor al het mooie dat je samen mag beleven. Marijke
marijke en bert 2018-08-28 09:38:42

Dank voor jullie mooie verslagen waarvan de intensiteit telkens groter wordt. Het is genieten op het thuisfront
Guido & Rita 2018-08-28 10:45:23

Weerom een boeiend verslag, met mooie, bijpassende foto's...en op het einde zo mooi gezegd. Het ontroert me … Mag jullie weg zo verder gaan Gisèle
Gisèle 2018-08-28 14:27:09

Vandaag , woensdag, ook rustdag voor ons: met de druivenkoers is de winkel gesloten en ligt zowat alle binnendorps verkeer stil. Mooie beelden van Vesontio en het Besançon van Louis xiv en Vauban. (de kwaliteit van historiek en kunstgeschiedenis neemt per etappe toe. Goed te lezen dat de fysiek goed loopt; dat het jullie deugd doet is uit elk verslag op te maken. En dat doet ook ons deugd. Lieve groeten.
Leo en Chris 2018-08-29 11:04:16