Het was zalig wakker worden in onze mooie B&B, ik ben altijd verwonderd hoe ze er in slagen een deel van een oud pand in te richten met heel modern design. Vandaag was het iets minder, maar toch weer een oud pand met alle comfort in de Via Cattedrale met de wat bijzondere naam : le Dimore di Talos Medea.

Maar eerst op stap, we gingen de kathedraal in Corato nog bezichtigen, maar het was niet wat we ervan verwacht hadden.
Het was bewolkt en de weg wat heuvelachtiger. Het waren voornamelijk olijfbomen, maar de velden mooier afgebakend en de iets mildere temperatuur zette er de vaart in. Rond 11u30 bereikten we Ruvo di Puglia.
Een aangename stad met veel parkjes, veel groen, overal pleintjes met zitbanken. Bij het binnenkomen van de stad was er een park met kinderspelen, banken een fonteintje en een kiosk. We zijn daar iets gaan drinken en hebben onze boterham gegeten. Op weg naar ons logement kwamen we langs de kathedraal waar juist een huwelijk ingezegend werd. Ons appartement staat iets verder, het zijn 2 kamers met een terras op de eerste verdieping. Het is niet erg duidelijk hoe het huis in mekaar zit. Ik zat in de sofa iets te lezen, daarnaast staat een klein deurtje dat op slot is en ineens hoorde ik daar iemand praten, telefoneren. Het leek wat op de film van Malkovich waar er in een hotel een tussenverdieping is die niemand kent, maar waar hij woont.

Na de was en wat rust zijn we terug naar de kathedraal gegaan, fantastisch interieur. Ze dateert van de twaalfde eeuw en heeft Romaanse en Swabische invloeden ( volgens mijn boekje). Ineens stond achter ons de plaatselijke klokkenluider die ons voor 4€ de poorten van de crypte wou opendoen. Myriam aarzelde even, maar ik stemde toe en op naar de ondergrond. Over bijna de ganse lengte van de kerk was alles uitgegraven en zag je de fundamenten en zelfs aanzet van de vroegere kerk. Het was de moeite waard.

Het heeft wat geregend, er wordt gewaarschuwd voor onweer en de voorspellingen voor volgende week zijn niet zo goed, maar dan zitten we terug thuis.

Aan voorbijgangers vroegen we de weg naar een supermarkt, wat met veel enthousiasme uitgelegd werd. Kassiersters zijn daarentegen heel onvriendelijk, ze jagen je boodschappen erdoor alsof er 20 man staat te wachten. Het valt ook op dat iedereen in zijn smartphone zit te praten tijdens het rijden, met de controles van bij ons zou de ganse stad een rijverbod krijgen.

Morgen de voorlaatste etappe naar Bitonto, waarschijnlijk door wouden van olijfbomen, maar waar een mooie kathedraal op ons wacht. Voor de rest zijn alle logies en terugreizen vastgelegd.

‘

Geschreven door MGtevoetnaarRome