Van Massa naar Lucca

Italië, Lucca

De tocht vandaag gaat naar Massa, een stad in de baai, La Spezia, van de Middellandse zee. De Ostello is er ondergebracht in een oud, gerestaureerd Palazzo op een mooi plein. De tocht ging eerst naar Luni, een oude Romeinse stad. Vroeger ging de weg dwars door de site, maar die is afgesloten, alleen de bar is toegankelijk, wat ook nuttig is. Verder gaat het naar Avenza en Carrara waar je hoog in de bergen de marmergroeven ziet. Beneden vind je de verwerkings ateliers. De stad ligt uiteraard vol met marmer , zelfs in Massa vind je marmeren zitbanken, stoepen. Het is een gezellige binnenstad vol kleine winkeltjes en koffie bars. Vandaag namen we afscheid van Carel die een paar weken met ons meestapte. We hebben beloofd contact te houden en we zien elkaar op de ledenvergadering in Oudenbosch.

Daarna was het rustig stappen naar Pietrasanta via een hoop dorpjes in de laagvlakte. Verder werd het vooral trekken langs marmerwerkplaatsen en zelfs erdoor. Pietrasanta is prachtig, het was zondag en er waren middeleeuwse feesten met klassieke rommelmarkt, kraampjes, gerechten, etc. We zijn er iets te lang blijven hangen vooraleer door te trekken naar een Ostello in Camaiore. Het was even zoeken, maar ze is prachtig en we zijn met ons drieën de enige bewoners.

De tocht naar Lucca is rustig wandelen door het landschap van Toscane en de uitlopers van de Apennijnen. Het is een mooie stad die dateert van voor onze tijdrekening met een typisch Romeins stratenpatroon. Wat doet een toerist in Lucca? Hij bezoekt de dom van San Michele, het geboortehuis van Puccini , gaat naar een commercieel Puccini concert, bezoekt de torens en de wallen, de ontelbare kerken. Wat doet een pelgrim: hij bezoekt een pedicure, doet een paar wassen in een wassalon, gaat naar de kapper. Het is ook de laatste dag van stappen met Carla, het wordt dus afscheid nemen wetend dat we toch ooit eens naar Seattle willen gaan. We kwamen per toeval ook Dave en Madeline tegen. We hebben samen afgesproken om te gaan eten. De gesprekken gingen over literatuur, muziek en bijzondere ontmoetingen op de camino. Voor hen is het ook de laatste dag. We blijven een dag rusten in Lucca, gewoon dwalen door de smalle straatjes en cappuccino drinken op de terrasjes.

Een paar dagen geleden was ik op zoek naar een supermarkt en sprak iemand aan. Ze vroeg of ik wel de echte zoektocht van het leven kende. Ik kreeg een ganse uitleg over Jehovah, ik kon moeilijk zeggen dat ik het niet verstond aangezien ik zelf in het Italiaans begonnen was. Soms belt een Ostello verantwoordelijke terug en als je durft opnemen met pronto ben je gezien, er wordt dan aangenomen dat je een ras-italiaan bent. Soms laten we iemand van het toerismebureau reserveren, die praat dan 10 minuten, legt af, kijkt naar je en zegt alleen maar okai. Op een morgen kregen we bij het ontbijt in de bar een foldertje en de verkoopster vertelde dat de koffie bio is van een coöperatieve uit Honduras, alsof ze wist dat we voor Oxfam werken.

De Via Francigena verandert hier voortdurend. Wie een stuk van het Italiaanse deel wil stappen kan beter geen gids kopen, maar gewoon de wegaanduiding volgen en de officiële app gebruiken als controle. Gisteren werden we klemgereden door een postbode die ons absoluut op een oudere versie van de weg wou sturen, we hebben maar toegegeven, je weet nooit wat achter de bocht wacht.

Groetjes en tot horens
Guido en Myriam

Geschreven door

Al 6 reacties bij dit reisverslag

Prachtige landschappen , die bergen met witte flarden marmer. Spijtig voor de donkere wolken die erboven hingen. Bezoek aan pedicure, wassalon , kapper ……… maar geen schoenmaker ?? Nochtans zou Guido met zijn versleten zolen best doen zoals de romeinse legioensoldaten , nl. er ijzeren spijkers laten opzetten . Bijna onverslijtbaar. De foto met die sculptuur in hout met die vele takken : het doet me onwillekeurig aan één van jullie beiden denken...Ja , dan kom je plots je eigen standbeeld tegen. Leuk. Geniet nog verder van dit leuke Toscane.

Roger 2018-10-09 23:07:28

Quel chance de pouvoir vous suivre dans votre belle aventure vers Rome. Chapeau pour votre courage et endurance. Merci pour les belles photos et votre façon de décrire votre voyage (amusant instructif et bien détaillé. Je continuerai à vous suivre. Bisous. Anne-Marie (Lo).

Anne-Marie 2018-10-10 17:58:29

Het blijft mooie kerken regenen (al schijnt het droog te blijven onder de donkere lucht) elegant opengewerkt met die elegante arcades, en tegelijk massief gesloten…mooi. Mooi ook de dromerige blik van Guido bij de marmeren schoenen: onverslijtbaar, lijkt het wel, en Myriams haarbos lijkt alweer gegroeid, al is het nog te vroeg om het met Arne Quinze's houtsculpturen te vergelijken. Lucca oogt mooi, opgeluisterd, afwisselend met onze taaie capuccino-drinkende pelgrims.Nog veel verder plezier, en nog veel moois. Lieve groeten.

Leo en Chris 2018-10-10 21:50:45

We ontdekken zo altijd wat nieuws … o.m. die fameuze Arne Quinze. Om GM het niet te moeilijk te maken hierbij een link: https://www.youtube.com/watch?v=q8KbvvUe_SE Eerlijk gezegd : als je die mega toestanden van machines er moet bij halen om een kunstwerk te kunnen maken, of beter gezegd te laten maken, dan is de leute ervan ook ver te zoeken. Wat betreft het privé leven deze Quinze is het een beetje à la Picasso: Op 9 september 2009 trouwde Quinze met de Duits-Amerikaanse ontwerpster, actrice en model Barbara Becker in Miami. De bruiloft werd op 13 september 2009 gevierd in Berlijn. In oktober 2011 ging het stel uit elkaar. Op 6 oktober 2012 trad Quinze voor een tweede maal in het huwelijk, ditmaal met de Belgische presentatrice An Lemmens. Dit huwelijk hield stand tot in juni 2015. Hij heeft vijf kinderen uit zijn vorige relaties. Het gaat allemaal nogal rap , misschien geen tijd om wat na te denken. Het leven is immers zo kort. Maar niet voor deze pelgrims , zij nemen alle tijd. En alles OK : Myriam heeft haar standbeeld in Toscane dan toch gezien, wat ook de naam van de creator moge zijn.

Roger 2018-10-10 22:56:31

Myriam en Guido Het mooiste moet nog komen, geniet van de laatste drie weken. Zonnige groeten uit Vlaanderen.

Patrick 2018-10-11 11:45:56

En wij drinken elke dag een glaasje (flesje) italiaanse wijn om ons verbonden te voelen met jullie. Ook best vermoeiend hoor! Veel liefs en keep going. Heb Franciscus verwittigd dat ge nu effe bij Puccini in Lucca aan tafel zit. 👍

Agnès 2018-10-12 20:32:15
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.