Voor wie de titel leest, die zou al kunnen invullen waar dit verslag naar toe gaat. Overigens vele van jullie weten het al, maar ik vertel het toch nog een keer.
Dinsdag zijn wij gelijk na het ontbijt naar het strand gefietst, normaal gaan we altijd eerst iets ondernemen en dan s'middags naar het strand maar aangezien het onze laatste hele dag is willen wij deze lekker lang doorbrengen op het strand en bij daglicht nog even het dorpje in gaan om te shoppen maar ook om de laatste foto's te maken. Zo gezegd zo gedaan, een heerlijke dag op het strand en op tijd het dorpje in. De mensen die ik graag op de foto zet zijn de toeristen een beetje beu denk ik, want ze willen niet, zelfs niet wanneer ik ze wat geld wil geven. Ik snap het wel want voorheen zag je af en toe iemand met een camera lopen, de echte liefhebber, maar tegenwoordig loopt iedereen met een mega camera in de rondte en willen we allemaal dezelfde foto maken. Kortom, de oudjes zijn het zat. Het shoppen voor een lederen weekendtas wil ook niet lukken maar gelukkig zijn we voor de souvenirs geslaagd. De volgende dag, woensdag, hebben we tot half 3 de tijd. Ilona gaat bij het rooftop zwembad liggen en ik waag nog een laatste poging in het dorpje.Vastberaden ben ik om én met foto's terug te komen maar ook met een tas. Ik had mij nl na het boeken van deze reis verdiept in de lederen tassen van Hoi An. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik gek ben op leder. Tassen, mappen, lenscovers, schrijfblokken noem maar op. De geur alleen al van kwaliteit leder😍 ik heb er zelfs een geurtje van haha. Tom Ford leather, ga het maar eens proberen. Ok, terug naar woensdag, ik heb iets meer geluk bij de oudjes, weliswaar betaal ik ze haha maar ze eten uit m'n hand. Er steekt er zelfs één een sigaar op, dat had ik haar gisteren ook zien doen en dat wilde ik op foto. En het wordt nog beter, ik slaag ook voor een tas🥰, blij als een klein kind maar oververhit, het was echt bloedheet, kom ik terug bij het hotel. We gaan daar lunchen en worden uitgezwaaid door het hotelpersoneel alsof we van het koninklijk huis zijn.
Op naar het vliegveld. Morgen, Donderdag nog een hele dag in Hongkong, ook weer leuk om nog een keer te zien en Vrijdag dan naar huis. De rit verloopt rustig, onze chauffeur heeft een nieuwe elektrische auto, prachtig mooi en rijdt ontzettend rustig, zijn wij niet meer gewend haha. We komen aan en het eerste dat je dan doet is je vlucht opzoeken op het bord. Ahh we missen net de groep met onze vluchttijd, dus even wachten... nog even wachten.... huh zag jij 'm? We wachten nog een keer het rondje..f×💥😵‍💫🤷‍♀️ de vlucht staat er niet op. Wij naar de incheckbalie waar een andere vlucht wordt ingecheckt. Zij kijken naar onze papieren en verwijzen ons naar de service balie. Dit voelt niet goed. De dame daar werpt 1 blik op de papieren en verwijst ons naar de ticketbalie, ons gevoel wordt bevestigd. De vlucht is gewijzigd, al op 20 Februari! Notabene vóór wij überhaupt op reis gingen. Ze vraagt aan Ilona, is dit uw email adres. Staat er één of ander vreemd emailadres, dus Ilona zegt 'nee die is niet van mij'. Ahh daar hebben wij de wijziging naar gemaild. 🤷‍♀️🤷‍♀️
Blijkt dat de organisatie waar wij de tickets hebben geboekt een fictief email adres aanmaakt en dat daar dus alle info mbt je vlucht naar toe wordt gestuurd. Dat hadden ze dan wel even mogen zeggen, want wanneer je inlogt op je account dan staat de vlucht nog steeds op schema om te vertrekken.
Lang of kort, de vlucht gaat niet door dus wat nu. Er gaat er 1 naar hongkong op Donderdag, vandaag dus zelfde tijd. Dus die maar geboekt en hopen dat die wel doorgaat anders gaat de reis toch wat langer duren haha. Snel een hotel in de stad geboekt en het hotel in Hongkong verwittigd dat we een dag later komen. Dagje Hongkong wordt ons door de neus geboord, de reisorganisatie heeft al laten weten dat we de kosten moeten verhalen bij de vliegmaatschappij en je raadt het al de vliegmaatschappij verwijst naar de reisorganisatie dus dat wordt nog leuk. Gisteravond door de stad gelopen, gegeten bij KFC want we hadden even geen zin in Vietnamees eten. Na 20 minuten lopen eindelijk een KFC gevonden, komen binnen en een takke herrie, pardon my language, niet normaal. Wel 20 kinderen aan het rondrennen en schreeuwen met mister KFC, een personeelslid in een kip pak, achter ze aan, keiharde muziek er doorheen,.elke 3 seconden een ander nummer. Het gaat enorm op onze lachspieren werken. Met tranen in onze ogen eten we ons eten en vluchten naar buiten. Vandaag na het ontbijt langs de boulevard gewandeld, het hotel ligt aan het strand, onze spullen gepakt en na het uitchecken bij het zwembad op het dak gelegen/gezeten totdat het tijd was om opnieuw naar het vliegveld te gaan. Onze taxibus rijdt voor, opent de zijdeur en we zien daar de meest kitsch inrichting die je ooit zult zien🤣🤣. Weer liggen we in een deuk en zeggen beide dat wij het nooit saai hebben haha. Inmiddels zitten we bij de gate en vertrekken we over een minuut of 40. Morgen alweer het laatste verslag van deze reis en iets meer foto's haha.
💕

Geschreven door MandyenIlona