Jaja, we hebben ze!! En zelfs de drone is door de douane gekomen💪
Vanmorgen vroeg op pad. Snel na het ontbijt, uitgecheckt en een taxi gepakt naar het vliegveld. 200.000 Vietnamese dollar(8 euro) onthou dit voor later haha.
Ja we maken wat mee.
Bij het vliegveld aangekomen was het nog een gedoe om binnen te komen, daar waar de koffers binnen komen. Met z'n 3en gecheckt op paspoort en bewijs van lost luggage mochten wij door. Band 1 zouden de koffers aankomen. Vliegtuig was zojuist geland. Vol goede moed gingen Justin en ik bij de band staan. En daar kwamen de koffers, hele verhuisdozen vol, niet normaal wat die mensen allemaal meeslepen. Maar onze koffers zaten er niet bij. Lichtelijke paniek. 'is dat' m niet vraagt Justin en hij trekt een koffer vd band. Ik twijfel, (nee we hebben de koffers niet gemerkt,zullen we de volgende keer doen, beloofd), Justin ritst de koffer open en vraagt 'heeft mama wat van haar spullen in mijn koffer gedaan'? Niet dat ik weet en hij haalt er wat kleding uit. Flúor kleuren zie ik, 'nou nee lach ik, je moeder houdt van aarde kleuren, dat is dit niet echt haha' en snel zet Justin de koffer weer terug op de band. Het loopt al aardig leeg en de aanvoer van koffers is klaar. Ze zitten er niet bij. Ik schiet een mannetje in uniform aan en vraag of er nog meer komt. Hij kijkt mij aan alsof hij water ziet branden. Maar wanneer ik het nog een keer vraag op z'n Vietnamees Engels.. More luggage come? Knikt hij heftig van ja. Echt die Vietnamezen, daar hebben ze expirimemten mee uitgehaald hoor, wat een suf volk. Dat wordt keer op keer bevestigd, dus geloof mij maar.
Enfin, de volgende reeks koffers op de band en weer zitten ze er niet bij, totdat er op het allerlaatst nog 3 koffers worden uitgespuugd op de band en ja hoor daar zijn ze. Justin en ik geven een overwinningskreet alsof Holland tegen Duitsland had gescoord in de finale om de cup haha.
Zo blij als kinderen zijn wij met de koffers en zoeken meteen een rustig plekje op om er wat uit te halen aan kleding en slippers etc. Ilona en ik lopen naar het toilet en kleden ons om. Oh wat ruikt het toch lekker je eigen kleding.
Nu de douane nog. We kiezen voor het pad 'niets om aan te geven' en zo nonchalant mogelijk lopen we door en het lukt!!
Buiten staat weer dat enorme ontvangstcomite de passagiers op te wachten en Justin neemt even z'n tijd, zwaait naar de mensen alsof ze op hem staan te wachten en loopt als een filmster door de mensen massa. Totdat wij roepen 'BIERTJE' dat is ons code woord voor het Corona virus. Corona, biertje, jullie snappen hem wel toch? Anders horen jullie hier bij die Vietnamezen hoor haha.
Justin is panisch wat dat betreft. Hij heeft de handvaten vd koffers helemaal schoongemaakt want ze kwamen uit China. Maar net met het rijden op de scooters die we gehuurd hebben vergeet hij even voor het gemak dat de handvaten vd scooter ook vol bacteriën zitten. 🤣
Hebben jullie die 200.000 vietnamese dong onthouden?
Komt ie... Vanaf het vliegveld moeten wij naar een adres gebracht worden voor onze rit naar de kust. Het adres is dichterbij dan ons hotel was. We houden een locale taxi aan en melden ons adres.
De meter gaat aan en we vertrekken. Ineens gaat de meter wel heel snel omhoog en Justin roept bij elke verhoging de stand om. 1,8 miljoen!!! Vietnamese dollar dat is ongeveer 72 euro!! Ik zeg, die vent kan op z'n kop gaan staan maar dat gaan wij echt niet betalen. Ok we hebben in de file gestaan waardoor het langer duurde dan ons ritje van het hotel naar het vliegveld maar geen 9x zolang haha.
Goed, adres gevonden en daar gaat het beginnen. Ilona is van de financiële kant dus ze pakt haar tasje met geld en begint te rommelen, ondertussen vragend wat zullen we betalen. Die man druk wijzen op z'n rekenmachine. Ja zeg ik dat weten we nou wel maar dat doen we dus niet. Ik zeg tegen Ilona geef mij je geld en Justin jij gaat de koffers vast uitladen en Ilona ook uit die auto. Haha Amsterdamse gogme(bravoure, voor wie niet weet wat het betekent 😀)
Ik probeer in netjes Engels uit te leggen dat hij veel te veel vraagt maar hij doet alsof hij mij niet snapt. Dus ik ga weer op z'n Vietnamees Engels. Too much, you thief. Me no pay. Wel makkelijk hoor je hoeft helemaal geen zinnen te maken haha. Ik zal je 400.000 geven en dan is het wel goed. Nou je had 'm moeten zien, hij ging bijna huilen. Hij schoot uit z'n auto en liep naar Ilona, ging hij bij haar proberen. Haha en Ilona zei alleen maar, no you go to her op mij wijzend. Wanneer er korte metten gemaakt moet worden dan komt de kleinste naar voren 😂😂
Here I give you 500.000 and now go or I call police. You are Gian lận, had ik even snel opgezocht met translate, 'oplichter', haha wij kwamen niet meer bij!!

Eindelijk komt ons busje waarmee wij 4 uur gaan rijden om naar Mui Ne te komen. Natuurlijk waren alle plaatsen al vergeven en zaten we verspreid. Justin helemaal achterin. Ilona 1e rij en ik voorin bij de chauffeur. Wat een kamikazpiloot zeg. Net als in India maken ze hier van een 2 baansweg een 4 baans weg. Rechts, links inhalen kan allemaal. Scooters van de weg duwen, je overal tussenwurmen, spookrijden, alvast bij rood optrekken. Liever niet remmen en als het dan toch echt moet dan ook vol op de rem. Man ik ben 10 jaar ouder geworden tijdens dat ritje.
Maar we zijn er. We worden afgezet bij ons hotel en ik ben gelijk verliefd. Alles wit met bamboe en Ilona en ik HOUDEN van bamboe. Aan het strand, ik hoor de golven van de zee terwijl ik dit nu schrijf, het is na 12en en mijn grammatica secundant is in slaap gevallen, we hebben last van jetlag, dus de spelfouten/typfouten moeten jullie zelf maar even verbeteren hoor.
Het is een druk toeristische stadje. Niet idillisch Vietnam maar wel gezellig. Na ons te hebben opgefrist gaan we wat eten en tot onze verbazing krijgen we geen rijst bij het gerecht. Justin vraagt fried rice en Wordt niet begrepen. Er komt nog een ober bij. Hij spreekt 2 woorden Engels maar net niet die 2🤣
FRIED WICE vraagt Justin nog een keer. Komt ie aan met een mes!!??
Werkelijk!?
Justin pakt een kaart en wijst op zo snel wel 5 gerechten waar het woord fried rice staat. Ze serveren het notabene. Maar wederom op z'n vietnamees uitspreken fwied wice en dan valt het kwartje.
Zo zijn er tal van dat soort momenten waarop wij erg moeten lachen. Ze lachen en praten met je mee of roepen maar iets.
Na het eten halen wij de scooters op die we hadden gereserveerd en gaan een rondje door de stad rijden. Het is een gezellige drukke boel met genoeg leuke restaurantjes voor de komende 4 dagen.
We zien een restaurantje dat crêpe's verkoopt en we hebben wel zin in iets zoets. Dus we bestuderen de enorme menukaart. Hoeveel variaties zijn er voor op een crêpe?? We hebben het gevonden. Bounty met cocos ijs. Solly no cocos ice only vanilla today. Today no bounty. Ok nougat met honing. Solly no honey today. No nougat today. En zo gaat het nog 2 combi' s door.
Mijn hemel zeg maar wat je wel hebt. Today only Nutella or banana or mango.
Dan maar 3 Nutella. Solly today only have for one!!?? Solly hè komen we morgen wel terug voor die andere 2.
Tot morgen.
💋

Geschreven door MandyenIlona