Goedemorgen,
Na alle enthousiaste en super leuke reacties op ons verslag kan ik natuurlijk niet een dag gaan overslaan.
Gisterochtend weer gewekt door de horde ezels met hun belletjes en hoef getrappel op de keien dus de wekker hoeft niet meer ingesteld te worden :)

Het ontbijt. Jongens, het ontbijt hier! Ik wil jullie niet jaloers maken maar de yoghurt is echt verrukkelijk, zó vol van smaak en lobbig. Volop fruit, hartige en zoete broodjes, cakejes, hartige hapjes, teveel om op te noemen maar die yoghurt, mmm!

We begonnen de dag met een stop bij de apotheek. Sportgel en rolletje verband gehaald. Knie in het verband, verlichte meteen de pijn en op naar het strand.
Alles is op een prima afstand te doen met de scooter. Eerst naar red beach, een hele klim nog om er te komen maar een prachtig uitzicht alleen mutje vol op een heel klein stukje strand. Op naar white beach, om de hoek. Prachtige bergpartij maar wij zien geen strand. Dan naar black beach Dat ligt een kwartiertje verderop. Een lekkere route door allerlei dorpjes, heerlijk windje, volop genieten. Black beach is een enorm langgestrekt zwart kiezelstrand met volop ruimte. Wat rotsblokken in de zee dus blij dat we de waterschoentjes mee hebben.
Heerlijk is het, met een lekker windje merk je niet dat het zo warm is en lig onder de parasol. Ilona is al in het water geweest en tja we leven dé leven op het moment. Vlakbij voor ons is een rotspartij en daar komen om de haverklap zogenaamde influencers om foto's te maken. Wij liggen in een deuk als je bekijkt hoe dat gaat. En die arme jongens, als de foto afgekeurd wordt dan krijgen zij echt op hun kop. Linkerbeen naar voren of toch mijn rechterbeen?
Lippen getuigt, borst naar voren en zwiepen met je haar 😂
Na een paar uur op het strand vinden wij het wel weer genoeg en gaan op pad richting ons hotel. Via andere dorpjes terug want we willen zoveel mogelijk zien. 1 dorpje onthouden we want daar willen wij morgen naar terug 'Pirgos' heet het.
Maar eerst naar Oía, het populaire dorpje in Santorini. Een rit van 20 min via een glooiende weg.
Kan niet anders dan zeggen dat het een prachtig dorpje is, uit een boekje zo mooi maar wát druk!! Niet te doen in het hoogseizoen. Busladingen vol met Chinezen én influencers die in de file gaan staan, serieus in de file om een foto te kunnen maken op een bepaalde plaats, hoekje, bankje, muurtje. Onze monden vallen open van verbazing, niet normaal. Voetje voor voetje lopen de mensen door de smalle straatjes die echt beeldig zijn maar door de drukte is er geen tijd om stil te staan en iets te bekijken want je houdt de hele boel op.
Wij lopen via wat kleine straatjes naar de westkant van het dorpje. Want zonsondergang in Oía is iets wat je gezien moet hebben, althans dat vinden de honderden mensen die wij daar zien zitten en staan op de meest onmogelijke plekken om maar de zon te zien zakken. De meeste vrouwen staan er met een chagrijnig gezicht te wachten totdat ze 'op' moeten dan verschijnt er een grote maar enorme namaak lach op hun gezicht en die vriendjes maar foto's maken. Zielig en lachwekkend tegelijk.
Wij vinden het wel goed en gaan weer terug naar het centrum van oía daar waar je geen zonsondergang kunt zien en zoeken een leuk restaurant uit. Een top plek, in caroussel vorm maar open zodat er een lekker windje waait en je een prachtig uitzicht hebt op de bergen voor je en de huisjes van oia links tegen de berg gebouwd.
We hebben heerlijk gegeten en lopen nog een keer door het dorpje voordat we weer naar ons hotel gaan. Tegen half elf zijn we weer thuis en nemen nog een kop koffie op ons balkon. Een heerlijke dag.
💌

Geschreven door MandyenIlona