Goedemorgen,
Wij zijn klaar voor een dagje strand maar eerst nog even vertellen wat wij gisteren hebben gedaan.

Donderdag-
Meteen na het ontbijt op pad. Strandtas gevuld want je weet maar nooit waar je eindigt.
Er zijn een aantal dorpjes die wij willen zien. Chalki, Filoti en Apeiranthos. Deze 3 pittoreske dorpjes liggen in het midden/oosten van Naxos, bereikbaar via de bergen.
Dus een uitdaging voor ons en als het goed is een lust voor het oog.
We vertrekken richting Chalki, reistijd ongeveer 30 min met de scooter. De wegen lopen door een glooiend landschap en we nemen de tijd om daarvan te genieten. Af en toe stoppen we bij een uitkijkpunt om even op een muurtje te gaan zitten en naar het enorme landschap te kijken dat zich voor ons uitstrekt.
Bergen, rotsen, bomen, kleine gemeenschappen, grotere dorpjes, er is heel wat te zien. Natuurlijk maken we wat foto's :)
Na een paar wegversmallingen en bruggetjes is daar Chalki.
Geen woord gelogen over pittoresk. Beeldschoon, maar druk. Tegelijk met ons arriveert er een buslading toeristen die allemaal het geplaveide pad kiezen. Dus wat doen wij.. Wij gaan contra en kiezen het zand/steen pad richting een hele oude kerk van honderden jaren voor Christus, om deze te gaan bekijken. En zo lopen wij eigenlijk aan de achterkant van het stadje in de natuur. Langs olijf en wijngaarden. Ook hier is het een wir war aan paden en dus duurt het even voordat wij de kerk hebben gevonden.
Geen wit kerkje met blauw dak maar een massief gebouwd laag kerkje met van binnen prachtige half vergane muurschilderingen, wat pilaren en beelden, voor de rest is het helemaal leeg. We mogen helaas geen foto's maken. Het plafond is ook helemaal beschilderd en de oudheid straalt er van af.
Nu heb ik een hele rijke fantasie :) geschiedenis was mijn lievelingsvak op school, en dus is het voor mij niet moeilijk om in gedachten de mensen te zien zitten/staan, het leven van toen en daar geniet ik van.
We lopen langzaam weer naar het dorpje terug en genieten van de straatjes en pleintjes. Ze weten het met weinig middelen zó leuk te maken. Nu helpen de prachtige bomen, de grijze keien met witte voegen en de witte huisjes met blauwe accenten natuurlijk wel mee aan het totaal plaatje.
Filoti en Apeiranthos zijn zulk gelijke dorpjes, ontzettend leuk om te zien. De wegen daarnaar toe worden wel wat grilliger met veel bochten de hoogte in maar ook hier, rustig aan we hebben geen haast. Wel ontzettende trek. Het is inmiddels half 4 en nog niet geluncht. Dat willen we in het laatste dorpje doen aan een mini haventje met een strandje. Moutsouna bay. Helemaal aan de oostkust.
De wind die hier de hele zomer waait is verkoelend maar best krachtig en dat merk je soms met rijden. Op open vlakken komt de wind uit alle hoeken en dat houdt ons op. Plus bergwegen met onnoemelijk veel haarspeldbochten maakt dat ik het rustig aan doe. Iedereen haalt ons in maar ons boeit het niet. Veiligheid en genieten van wat je ziet. Ik ben voorzichtig, no worries mama's en tantes :)

Het is met recht een mini dorpje en het aantal mensen dat onder de bomen zit te genieten van een heerlijke lunch is groot. Langs het water zijn 3 of 4 restaurantjes en ze zijn aardig vol. De kleine baai ligt vol zonaanbidders en vissersbootjes kabbelen in het water.
Wederom dé leven...
Tegen half 6 stappen wij op. Het is minstens een uur rijden en weer door de bergen.
Veilig thuis gekomen zijn we best moe haha en besluiten om lekker thuis te blijven en wat te gaan halen bij de supermarkt.
Een heerlijke dag en een luie avond :)

💌

Geschreven door MandyenIlona