Goedemorgen,
We zijn weer op reis. Dit keer terug naar back to basic, het altijd heerlijke Griekenland.
In 16 dgn gaan wij 4 eilanden 'hoppen'.
We beginnen bij Santorini, het eiland van de ezeltjes en prachtige zonsondergang.

Gisteren werden wij al om 4 uur in de morgen opgehaald door de taxi in Amsterdam. Erg vroeg dat wel maar dat betekent dat je ook lekker de hele dag hebt wanneer je aankomt.
De vlucht was prima en binnen 10, minuten in de Griekse taxi, stonden wij voor ons hotel Amanesis. Vriendelijk, lekker schoon en leuk ingericht én maar 300 meter lopen naar het begin van het centrum van Firá, de hoofdstad van Santorini.

Dicht bij het centrum maar toch rustig genoeg om er geen last van te hebben, ideale locatie dus.

Kamer was nog niet klaar dus wij hebben ons omgekleed in de bagage ruimte en zijn op pad gegaan. Alleen maar hoogte verschil hier, dus dat is pittig in de warmte. Maar meteen een vakantiegevoel, heerlijk. We lopen door een wirwar aan straatjes en snuiven de Griekse cultuur op. Wát een verademing na al die hectiek in India en Marrakech. Ondanks de drukte brengen de welbekende blauw wit gekalkte huisjes, de keien op de grond, de heerlijke geuren en prachtige vergezichten het vakantie gevoel waar wij naar verlangden.
Na behoorlijk wat geklommen te hebben komen wij bij het 'donkey' pad. Bijna 600 brede treden naar beneden brengt je naar de oude kleine haven van Firá. Te voet of te ezel is de keuze. De ezeltjes zijn groot, bijna paarden maar toch blijft het een zielige wetenschap dat zij de hele dag van boven naar beneden lopen met toeristen op hun rug.
Wij kijken naar ze, maken foto's, filmen de omgeving, ik aai ze, Ilona ontwijkt ze :)
Het is een pittige wandeling naar beneden en behoorlijk glad door het hooi en uitwerpselen van de ezels. Dus ogen open! En niet filmen en lopen tegelijk!
Een ezel stoot zich nooit 2 keer aan dezelfde steen toch...? Nou deze schrijvende ezel dus wel! Druk met een filmpje bezig en geen oog voor de ondergrond waar ik op loop en ja hoor daar lag ik weer. Maar wees gerust, m'n enkel zwikte wel maar daarmee is gelukkig niets aan de hand. Nee... voor de verandering koos ik om eens op m'n linkerknie te vallen en dus zit daar nu een bult zo groot als een tennisbal op en heb ik met een handoek, uit de vriezer, op mijn knie geslapen vannacht.
Eenmaal beneden in het haventje aangekomen zijn wij op een terras gaan zitten om naar het komen en gaan van de bootjes te kijken en onderhand lekker te lunchen.
Terug naar boven zijn wij met de kabelbaan gegaan :)
Inmiddels konden wij op de kamer terecht en hebben wij ons daar opgefrist en wat gerust. Scooter besteld voor 2dgn en tegen de avond weer op pad gegaan. Achter ons hotel is een stuk land waar een groot deel van de ezeltjes worden gestald dus een erg leuk gezicht wanneer zij langs ons balkon in grote getalle naar het stuk grond worden geleid. Iets minder is het dat ze s'morgens om 7 uur weer worden opgehaald. Hun hoeven en belletjes maken best geluid :)

Terwijl wij in een restaurant zaten met uitzicht over de zee zochten de ezels via de trappen hun weg naar boven en wij, wij keken onze ogen uit bij het prachtige uitzicht en de zonsondergang.

💌

Geschreven door MandyenIlona