Een extra lange dit keer😀
Wij zitten nu in een stadje genaamd Hoa Binh, 2 uur met de scooter van Hanoi, op weg naar Mai Chau, midden in de rijstvelden. 4uur aan één op de scooter wilden we niet dus een tussenstop/overnachting halverwege.
Gisteren ochtend na het ontbijt even de straat op, we willen elke dag wel km's maken, dus voordat we worden opgehaald voor een toer nog even naar buiten. We gaan een geocache zoeken. Dat is een soort puzzeltocht via je mobiel. Google het maar even als je niet weet wat het is. Het brengt je op plekken waar je normaliter niet zo snel zou komen. Wij op weg. We manoeuvreren al aardig door het chaotische verkeer. Je moet mee gaan met de flow, niet verstijven, niemand stopt alleen in het uiterste geval, dus wij ook niet. Heel soms zijn er stoplichten die ons doen stilstaan maar vaker is het zo dat je gewoon moet oversteken. De geo cache brengt ons in een nieuwe wijk en kleine straatjes. De mensen die er wonen kijken ons vreemd aan, niet de plek waar ze toeristen verwachten. De geo cache is gevonden! Kunnen we die afvinken. Op de terug weg nog langs een indoor markt en dan snel terug naar het hotel voor de tour. We zijn met 11 andere toeristen in een bus en gaan naar 2 dorpjes. Het eerste dorpje, daar worden de bekende cone (de ronde Vietnamese) hoeden gemaakt en in het andere dorpje wierrookstokjes. Ik had het over fotogenieke plaatjes daar. Dus ik kan niet wachten op dorpje nr 2. Onderweg, zien we van alles. Brommers met aanhangkooien waar een varken in zit of vol met kippen en eenden. Waterbuffels die oversteken. Vanuit de bus is het moeilijk foto's maken maar het ziet er indrukwekkend uit. Het 1e dorpje is leuk maar stelt niet veel voor, altijd wordt er naar een verkoop moment toegewerkt om die hoeden te verkopen. Wij hebben er in ons tuinhuisje al 2 hangen dus slaan het aanbod vriendelijk af. Op naar het 2e dorpje, maar eerst naar de fabriek, volgens de gids de grootste fabriek van geurstokjes. Daar aangekomen zien wij niet meer dan een loods met 5 vrouwen hard aan het werk dat wel. En natuurlijk eindigen we met de mogelijkheid om de geurstokjes te kopen. De gids werkt duidelijk op commissie, maar dat mag de pret niet drukken. We komen aan in het 2e dorpje. We rijden een terrein op en inderdaad ligt het er vol met korenschoof gebonden wierrookstokjes in het rood, fuchsia en groen. Superleuk om te zien. Het is er megadruk en wat jammer is, althans zo had ik het begrepen, dat er niemand aan het werk is. De mensen die er tussen lopen zijn net als wij, toeristen. Ze lopen mij eigenlijk in de weg🤣. Zoals in elke groep zit er ook in onze groep een irritant klef stel haha. Werkelijk overal hebben ze een fotosessie. Samen, zij alleen , hij alleen en weer samen. Dan moet je Ilona en mij zien haha. Wil jij op de foto Man? Nee dank je, ik maak wel van jou. Ilona is er na 3 foto's ook wel klaar mee. Ik vraag een Vietnamese dame of ze voor mij wil poseren, heb ik toch een beetje een foto van een vrouw aan het werk tussen de geurstokjes haha. We gaan weer terug naar Hanoi, maar niet voordat we langs het huis vd gids zijn gegaan. Wij vragen ons af waarom in hemelsnaam. Daar aangekomen geloven wij niet dat het zijn huis is. 5 etages hoog en een inpandige lift. Hij laat ons elke etage zien. Het lijkt eerder een oud hotel. 1 etage is een karaoke etage. We moeten allemaal zitten op de bank. Hij doet de lichten uit en de discolichten aan, ohjee zeggen wij, we gaan toch niet zingen hè..🙈 gelukkig niet, hij wilde een foto maken met discolicht, een andere etage heeft een kamer als altaar, het staat er vol offers en beelden, het is werkelijk 3 seconden in elke kamer en het licht gaat uit en we moeten er uit. De volgende etage is een klaslokaal. De gids geeft engelse les aan kinderen. We kijken verplicht wat YouTube filmpjes van zijn lessen en hup we worden weer uit de kamer gebonjourd. De overige 2 etages krijgen we niet te zien, wij denken dat dat de privé etages zijn. Een hele aparte ervaring. We staan weer met z'n allen buiten. De gids neemt afscheid, hij blijft thuis en wij gaan met de chauffeur verder. Iedereen wordt netjes bij z'n hotel afgezet. Het is inmiddels etenstijd dus wij gaan gelijk op zoek naar het restaurantje waar het de vorige keer vol zat. We hebben geluk, we eten er heerlijk en lopen terug naar het hotel. Ilona kijkt weer haar serie en ik ga de bloemen inkopen voor de bloemenstal. Dat is wat ik doe Yvon😀 ik koop de bloemen in voor Kim om te verkopen, dus ik koop geen accessoires in hoor haha. Met het tijdverschil ben ik wel tot na 12 uur s'avonds bezig, maar ik vind het niet erg.
Vandaag na het ontbijt de scooter opgehaald, ondertussen is Ilona de spullen bij elkaar aan het pakken om mee te nemen. De koffers blijven in Hanoi bij het hotel, want daar komen wij toch weer terug. Het is enorm wennen om in deze chaos te rijden, daarom wilde ik ook eerst even alleen rijden. Ze komen van alle kanten haha, linksom, rechtsom, echt chaotisch Maar na een paar rondjes gereden te hebben begint het gevoel te komen en begin ik mij aan te passen aan het verkeer. Ik haal Ilona op, we laden de scooter én de tank vol, das om handschoenen aan, het is fris en we gaan op pad. De stad is echt vol, geconcentreerd, alle aandacht erbij, we doen het samen, Ilona is mijn extra paar ogen in de rug want die heb je echt nodig hier. Na een half uur wordt het rustiger en rijden we meer en meer de stad uit. Na 1.5 uur stoppen we voor een kop koffie, om mijn batterij op te laden, het navigeren op je telefoon trekt m snel leeg, maar ook om op te warmen haha. Na nog eens 40 minuten rijden zijn we er. Een stadje waar óf nieuw leven in geblazen wordt óf waar het laatste restje wordt uitgeblazen. Wij weten het niet, het is nogal een contrast. Best veel hotels, groot en hoog maar bijna niemand op straat. Wel heerlijk rustig in vergelijking met het drukke Hanoi. 5km gewandeld door het stadje, wat gegeten en nu dus in de hotel kamer. Ilona kijkt naar 'het roer om' en ik schrijf. Morgen deel 2 van de trip naar Mai Chau.

Tot morgen💕

Geschreven door MandyenIlona