Goedemorgen,
Vandaag weer een lang verslag want jullie hebben gisteren niets kunnen lezen. Zondag ochtend ging de wekker al om 6 uur! Want we gaan naar de etnische markt in een dorp 30 km verderop. Het dorpje heet Pac Co en daar komen vooral de inwoners vd bergendorpjes naar toe om van alles in te slaan, eten, kleding, vee maar ook om te socialiseren want die ene ochtend in de week is de uitgelezen kans om elkaar te ontmoeten en de plaatselijke roddels te delen. De markt begint zo achterlijk vroeg😵‍💫 omdat de mensen in de middag weer aan het werk moeten op het land. Rond een uur of 10 is de markt meestal al weer afgelopen. En omdat ik enorm naar deze markt heb uitgekeken vanwege de foto's die ik er eventueel zou kunnen maken willen wij niet later dan half 7 op de scooter stappen. Het is 3 kwartier door de bergen dus we zouden er ruim op tijd moeten zijn maarja, die bergrit...
Want jullie hebben gelezen over die bergrit hierheen, nu krijgen we het vervolg, want het dorpje is aan de andere kant vd berg dus ja hoor wij weer de mist en kou in. Dit keer gelukkig geen miezer maar ook nu zie ik weer geen hand voor ogen. In de mist rij ik met m'n rechter knipperlicht aan om achteropkomers te laten zien dat wij er ook nog zijn. Stapvoets rijden we omhoog en koud dat we het hebben. Oh die markt kan het maar beter waard zijn🤞🤞
Na ruim een uur komen we aan, het dorpje ligt midden op de berg dus niet in het dal wat inhoudt dat het weer halverwege de berg net zo slecht is als boven op de berg. De kou en mist blijft dus hangen. Verdorie!! Halve markt is maar uitgestald en m'n vingers moeten eerst ontdooien voordat ik überhaupt een foto kan maken. De grond is een modderpoel en de inheemse bevolking loopt wel in klederdracht maar wel met dikke ski-jassen en kleden eroverheen aan zodat je er bijna niets van ziet. We gaan van lieverlee maar beginnen bij het eerste kraampje en lopen zo een rondje langs alle kraampjes. Wanneer ik vraag of ik een foto mag maken hoor ik vaker nee dan ja. Is de rit dan voor niets geweest?? Ik zeg tegen Ilona, ik ga ze gewoon betalen haha. Ze zijn hier al blij met 20.000 Vietnamese dollar dat is net geen 40ct dus ik kan wel wat money spenden 🤣. Ik heb zo een aantal modellen weten te strikken en diegene die er geen geld voor vragen die heb ik wat meer gegeven haha. Ze willen ook graag het resultaat zien, maar wanneer ik ze mijn foto's laat zien gieren ze het uit vh lachen. Of ze vinden het 3x niks of ze liggen in een deuk omdat ze zichzelf zien. Ik hoop het laatste haha. We zijn aangekomen bij het vee. Biggetjes gepropt in grote ronden kooien en mensen trekken er af en toe één uit en voelen aan z'n spek. Wanneer het biggetje is goedgekeurd dan gaat deze in een korf op de scooter én samen met nog wat kippen, groente en vlees zit de inkoop er op voor ze en vertrekken ze weer naar hun hutje hoog in de bergen. We hebben onze ogen uitgekeken. Bij een dame wat zoetige deegrolletjes uit de frituur gekocht, dit hadden we op YouTube gezien dat die zo lekker moesten zijn bij haar en warempel het is nog waar ook. Redelijk opgewarmd zijn we na een uurtje wel klaar en rijden terug naar ons eigen dorp want daar was ook nog markt. Godzijdank viel de mist en kou nu mee en reden we het in 40 minuten terug. Aangekomen in ons dorp is het ontzettend druk, niet normaal. Minder rauw dan de andere markt maar net zo leuk. Een echte zondagsmarkt met op het terrein, blijkbaar een spannende dames voetbal wedstrijd want de OH's en de AH's hangen continue in de lucht. Hele famillies lopen langs de talloze kraampjes die langs en op de weg staan uitgestalt. Er is van alles te koop maar ook hele rijen met dieren worden er te koop aangeboden. Puppy's, kuikenstjes, konijnen, kippen, biggetjes, hanen, niet om aan te zien zo zielig, volgepropt in kooien. Wij lopen snel verder naar de normalere kraampjes. Ik maak weer wat foto's en we drinken een kop koffie. De mensen draaien hun hoofd er zowat af wanneer wij langs lopen. We zijn een heuse bezienswaardigheid haha. Na de markt gaan we weer terug naar het hotel en ploffen bij het zwembad neer. We hebben het hotel voor ons zelf want iedereen slaapt hier 1 nacht om daarna door te reizen naar Sapa, hoog in het noorden. Daar wonen nog meer inheemse volkeren maar is ook 600km verder en daar hadden we geen zin in om er 3 dagen aan te spenderen om er te komen. Mai Chau voldoet genoeg aan onze wensen. 's Avonds in het dorpje gegeten en op tijd gaan slapen want het was een lange en intensieve dag.
Morgen rijden wij weer terug naar Hanoi en krijgen jullie een verslag van gisteren en vandaag. Wanneer je denkt dat we niets mee maken omdat we relax dagjes hebben, nou vergeet het maar. Maar dat komt morgen😀💕

Geschreven door MandyenIlona