Ik ben vroeg vertrokken vermits de kamer geen ontbijt had. Dan maar een plaatselijke bakker en ontbijt onderweg. De dag begon met een prachtige ochtendstond bij een machtig mooie omgeving waarbij de hoge Karpaten in de Donau schuiven.

Ik voel dankbaarheid. De goden hebben mijn gevloek gehoord en de wind doen draaien in een stevige NO-wind met koele lucht die me richting ZO stuwt. Maar niet alleen, dat, ik mag de goden vooral danken dat ik dit op mijn bijna 63 jaar mag én kan (Anne bedankt voor al de zorgen die je thuis op je neemt!) . Als ik soms de armoede hier zie, de fysieke toestand van mijn leeftijdsgenoten mag ik ... dankbaar zijn voor hetgeen ik dagelijks kan beleven. Een warme vervullende dag.

Ook is er een zeker schuldgevoel omdat ik als rijke westerling hier voor een miniprijsje het beste mag ervaren zoals net een heerlijk avondeten met 2 (twee) forellen en alles erop en eraan.

Het werd dus een goddelijke dag van 116 km wind mee (oef!) met wonderlijke ontmoetingen, pittoreske kleine gebeurtenissen, prachtige landschappen en dan plots een resto dat ook nog eens kamers had (rond 19u) voor 10 €, met zwembad en een eenvoudige kamer.

Wist je dat de banken en wisselkantoren géén Kroatische Kuna 's willen ruilen in Servische Dinars, het antwoord is altijd "Neen!". Politiek?

Verder, mijn fiets, een KOGA worldtraveller rijdt als een trein, stabiel en stevig, schakelt vanzelf (Rohloff 14 versn.) en is me trouw van dag tot dag.

Geschreven door Paul-op-weg